صفورا فضل اللهی - کارشناس ارشد مهندسی معماری

سبزراه ها جزئی از زیرساخت های سبز شهری هستند که در شکل گیری کالبد شهر، نقشی مهم ایفا می کنند. این بستر، پتانسیل قابل توجهی برای تعاملات اجتماعی و ایجاد امکانات تفریحی، فرهنگی و خدماتی را داراست. پژوهش حاضر در پی تاکید بر امنیت سبزراه ها است، چرا که امنیت یکی از مهمترین نیازهای بشر است. چنان که در طبقه بندی مازلو، امنیت در درجه ی دوم پس از نیازهای فیزیولوژیک قرار گرفته است. این پژوهش قصد دارد تا با بررسی زمینه های نا امنی در سبزراه ها، راهکارهایی را برای استفاده ی مناسب و روزمره از سبزراه ها پیشنهاد دهد. برای رسیدن به این منظور، پیشینه ای از مطالعات نظریه پردازان در زمینه ی سبزراه ها ارائه شده و عوامل تاثیرگذار بر امنیت در فضاهای شهری مورد مطالعه قرار گرفته است. سپس ویژگی های رویکرد مکانی برای ایجاد امنیت مورد بررسی قرار گرفته است. امروزه برای مقابله با جرم از رویکرد طراحی محیطی CPTED استفاده می شود که رویکرد کاهش جرایم توسط طراحی محیطی است. این رویکرد می تواند راهنمای مناسبی برای طراحی فضاهای شهری باشد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی است و شیوه ی تحقیق، مطالعات کتابخانه ای و میدانی است. در این تحقیق ابتدا با استفاده از مطالعات میدانی معیار های مورد نظر مشخص شده و سپس دلایل عدم استفاده از سبزراه ها مورد بررسی قرار گرفته است. یافته ها نشان می دهد که سبزراه های شهرک رشدیه با بهبود نقاط ضعف و تقویت نقاط قوت، پتانسیل مناسبی برای بکارگیری در زمینه طراحی منظر شهری داشته و با تمرکز بر طراحی محیطی، می توان امنیت را در این بخش از شهر افزایش داد و محیط های فرهنگی، ورزشی و خدماتی مناسبی برای استفاده بهینه از سبزراه ها ایجاد کرد.

سبزراه، طراحی محیطی، امنیت، شهرک رشدیه تبریز