هنر و معماری ایران در گذر از دوره قبل از اسلام به دوران اسلامی(بررسی موردی: شیوه خراسانی)
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 220
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICCACS04_1039
تاریخ نمایه سازی: 24 فروردین 1401
چکیده مقاله:
ظهور اسلام در آغاز قرن هفتم میلادی بنیاد بسیاری از کشورهای کهن و متمدن آن زمان را دگرگون ساخت و قدرت نفوذ آن در ترکستان غربی و پنجاب (یکی از ایالات کشور پاکستان) از یک طرف و اسپانیا از طرف سرزمین های مذکور، هنر و تمدن کهن آسیا، شمال آفریقا و حتی بخشی از اروپا دگرگون شد و شالوده هنرهای اسلامی که ترکیبی از هنر حکومت های مغلوب(مانند ساسانیان و حکومت بیزانس ) با فرهنگ اسلامی بود شکل گرفت. با وجود بسط قلمرو اسلام و فتوحان مسلمین در اقصی نقاط ایران، تا مدت ها هنر معماری همچنان بر عناصر گذشته متکی بود.از آن پس، هنرمندان مسلمان با تکیه بر عناصر هنری گذشته خود، به ویژه هنر عصر ساسانی،و با الهام از روح اسلامی، معماری ایران را رونق تازه ای بخشیدند و با ابداعات خود معماری جدیدی را در این دوران بنیان نهادند که شروع آن با شیوه خراسانی می باشد که علت نامگذاری آن پاگیری این شیوه در خراسان می باشد. هنر ایرانی در دوران حکومت های مستقل،با احیای زبان فارسی و آفرینش شاهنامه دوام یافت.در دوران بعد با توجه به حرمت تصویر گری،هنر،گرایش به سادگی پیدا کرده و هنر اسلامی به تدریج شکل گرفت.به دلیل نداشتن اختلاف ریشه ای بین دو فرهنگ اسلامی و ایرنی دو فرهنگ در کنار یکدیگر قرار گرفته و هنر جدید ایرانی-اسلامی شکل گرفت.این مقاله با هدف شناخت بیشتر فرهنگ،هنر و معماری دوران اولیه اسلامی با تاکید بر شیوه خراسانی تهییه شده است.روش تحقیق تحلیلی-تاریخی و گرد آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شیرین راستگو باروق
دانشجو دکتری معماری،دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل،ایران
مسعود یوسفی تذکر
دکتری معماری،استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل،