بررسی سطح ایمنی و بهروری ترافیکی مسیرهای درون شهری در شهر سنندج از نظر پدافند غیر عامل

هدف از این پژوهش، بررسی سطح ایمنی و بهره وری ترافیکی مسیرهای درون شهری در شهر سنندج از نظر پدافند غیر عامل در طی سال های ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بود. روش اجرای پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا، یک پژوهش توصیفی تحلیلی بود. روش و ابزار گرد آوری اطلاعات شامل اطلاعات کتابخانه ای و روش میدانی که در بر گیرنده مصاحبه با خبرگان و کارشناسان آشنا به روش پدافند غیر عامل در پروژه های عمرانی بود. جامعه و نمونه آماری این کارکنان بالغ بر ۲۳ نفر در نظر گرفته شد. در این پژوهش، مشخصات عملیات های مورد بررسی شامل ارزیابی ریسک مسیر های تردد سرویس ها از نظر اقتصادی، ارزیابی ریسک خطرناک بودن(یا شدت) راه های درون شهری، تعیین احتمال برخورد در راه های درون شهری، بخش فرایندی، مستند کردن حوادث احتمالی، ارزیابی ریسک کیفیت سطح امکانات راه های درون شهری بود. در بررسی نتایج نشان داده شد که با استفاده از الزامات پدافند غیر عامل‎ می توان به محاسبه تعیین احتمال برخورد در راه های درون شهری دست یافت. بررسی نتایج نشان داده است مهمترین ریسک های برخورد در راه های درون شهری شامل: به حداقل رسیدن خطاهای فیزیکی، فاکتورهای موثر بر عملکرد مسیر های درون شهری و داشتن تجربه کاری بوده است. همچنین بررسی ها نشان داده است که مهمترین کیفیت سطح امکانات راه های درون شهری شامل: ورود کافی تجهیزات فنی شبکه، استفاده از دانش فنی بین المللی در زمینه رفع ریسک های ایمنی و خریداری ادوات فنی از کشور های مترقی در زمینه رفع ریسک های ایمنی بوده است. در این تحقیق نشان دادیم که احتمال برخورد بین ۱ تا ۴ درصد در تمامی راه های مورد بررسی وجود دارد و پیش بینی رشد این تصادف ها برای ۱۰ سال آتی نیز بین ۲ تا ۳ درصد است.

کلیدواژه ها:

ایمنی ترافیکی ، بهره وری ترافیکی ، پدافند غیر عامل ، کیفیت سطح امکانات راه ها ، شهر.