تحلیل و سبک شناسی معماری معاصر در شهر شیراز، ایران از سال ۱۳۰۴ تا ۱۳۲۰ و ۱۳۵۷ تا ۱۴۰۰

در این تحقیق به جهت بررسی معماری معاصر شهرستان شیراز و شناخت آن، به بررسی معماری در دو دوره از تاریخ ایران، پرداخته ایم. به همین جهت بناهای شاخصی همچون حافظیه، کلیسای شمعون غیور و عمارت شاپوری که از آثار به جا مانده از دوره پهلوی اول هستند، و دو بنای شاخص سرزمین سبز و هتل سنگ سیاه از دوره جمهوری اسلامی را انتخاب کرده و به سبک شناسی و مطالعه آنها پرداخته ایم. امید است در پایان این مقاله به درک و بینش بهتری نسبت به گونه شناسی و سبک های معماری معاصر ایران در شهرستان شیراز برسیم. این پژوهش از نوع کاربردی و نظری است؛ نتیجه حاصل از این تحقیق می تواند به معماران و سازندگان در جهت ارایه طرح های بهتر و داشتن بینش و نگاه صحیح تر، کمک کند. به سبب گردآوری اطلاعات و دستیابی به نتیجه ای مطلوب، بناهای انتخاب شده مورد بررسی قرار گرفته اند و از آنها بازدید به عمل آمده است؛ همچنین برای دستیابی به نقشه ها و مدارک بناها، از اداره میراث فرهنگی شیراز کمک گرفتیم. در پایان نتیجه ی حاصل از این پژوهش، نشان می دهد که معماران در دوره معاصر کمتر به یک سبک خاص متعهد بوده اند و سبک بناها در این دوره بیشتر به صورت تلفیقی از چند سبک مختلف بوده است.

کلیدواژه ها:

معماری معاصر ، کلیسای شمعون غیور ، حافظیه ، عمارت شاپوری ، گرین لند ، بوتیک هتل سنگ سیاه