شاخص شناسی معماری همساز با اقلیم در شهر اوز در راستای الگوی معماری پایدار

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 196

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICCACS04_0897

تاریخ نمایه سازی: 24 فروردین 1401

چکیده مقاله:

هدف پژوهش حاضر شناسایی شاخصه های معماری بومی شهرستان اوز مبتنی بر خصوصیات اقلیمی و پایداری است. این تحقیق از نوع کاربردی می باشد که با بررسی نمونه های متعدد به صورت توصیفی - تحلیلی صورت گرفته است. جمع آوری داده ها به شکل اسنادی، کتابخانه ای، میدانی و مشاهده می باشد. نتایج نشان داد که چهار مولفه اصلی نفوذپذیری، همبستگی، تفاوت و یگانگی و نیز هشت مولفه فرعی را می توان برای بافت معماری و شهرسازی بومی شهرستان اوز تعیین نمود. همچنین؛ شاخص های معماری بومی شهرستان اوز نیز در پنج دسته خلاصه می شوند که عبارتند از : دسترسی، فضاها و حریم ها؛ تنظیم دما و مصرف بهینه انرژی؛ تهویه هوا؛ مواد و مصالح. بیشتر مولفه بکار گرفته شده در نمونه های مورد مطالعه، بیهودگی ) ۱۵ درصد( و کمترین میزان مربوط به مولفه درونگرایی ) ۹۵ درصد( بوده است. در مجموع، می توان نتیجه گرفت که با وجود فرهنگ غنی و ارزشمند تاریخی و اصولی در زمینه ی معماری و شهرسازی در منطقه، شرایط امروزی بیانگر ضعف، ناکارامدی و فقدان هویت است. عدم وجود یک الگوی مناسب و منطبق با رویکردهای شهرسازی ایرانی- اسلامی از مهمترین مسائل امروزین شهرستان اوز است.

کلیدواژه ها:

معماری بومی. اقلیم. الگوی هویتی. شهرستان اوز

نویسندگان

آرزو شفائی

کارشناسی ارشد مهندسی معماری