بررسی ویژگی های معماری بومی خانه های مناطق کوهستانی ( مورد مطالعه تبریز )

معماری بومی از زمان های گذشته در کشور ما مورد توجه بوده است. در ساخت این بناها روش هایی به کار گرفته می شد، تا بتوانند با عوامل مشکل ساز طبیعی مقابله کنند.خانه های بومی تحت تاثیر عوامل مختلفی از قبیل فرهنگ و اقلیم منطقه ای و... بوجود آمده اند. در این راستا طبیعت گرایی، صرفه جویی در انرژی، استفاده از انرژی خورشیدی در طراحی، عدم وجود ابزارهای مکانیکی و الکتریکی بر شکل گیری خانه های بومی موثر بوده است. از این رو این مطالعه می کوشد به شناسایی تکنیک های ساخت، روش های طراحی مناسب و فاکتورهای اقلیمی در خانه های بومی و استفاده از آنها در طراحی های معماری کنونی برای کاهش مصرف انرژی در ساختمان ها بپردازد. روش تحقیق بر پایه ی مطالعات کتابخانه ای با رویکرد تحلیلی- توصیفی می باشد. برای این منظور، تعدادی از خانه های بومی تبریز از لحاظ ویژگی های اقلیمی مورد بررسی قرار گرفته است. در پایان نتایج حاصل نشان می دهد که یکسری اصول اقلیمی در معماری بومی خانه های منطقه وجود دارد که قابلیت تعمیم پذیری به معماری مدرن را دارند. همچنین شناخت تجربیات گذشته در مورد معماری بومی شهر تبریز که در اقلیم سرد و خشک ایران قرار دارد و به روز رسانی استراتژی های پیشین می تواند کیفیت را در ساختمان ها بهبود ببخشد.

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، خانه ، مناطق کوهستانی ، شهر تبریز.