سنجش عوامل موثر بر میزان تحقق حق به شهر (مطالعه موردی : شهر نورآباد ممسنی)

تبیین موضوع: در سال های اخیر همزمان با مشکلات فراوانی که گریبان گیر شهرها شده است بحران های شهری با مطالبات شهری رخ نشان می دهند و از حق به شهر سخن به میان می آید.در مجامع مختلف در سطوح ملی و جهانی نیز اغلب به موضوع حق به شهر استناد شده و از مباحث قابل تامل و بحث برانگیز در مطالعات اجتماعی است. علی رغم تحقیقات زیادی تحت عناوین مختلف در ارتباط با مفهوم حق به شهر و تفاسیر و برداشت های متعدد از آن در مطالعات شهری و جامعه شناسی شهری، در جامعه ما همچنان مفهوم حق به شهر و جایگاه آن به عنوان یک حق و ضرورت زیستی در شهر، آنچنان که باید روشن نشده و بسترهای دستیابی به آن فراهم نگردیده است. هدف پژوهش : هدف از پژوهش حاضر سنجش مولفه های موثر بر تحقق حق به شهر در شهر نورآباد ممسنی می باشد. روش پژوهش : دراین پژوهش به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش تحلیل عاملی استفاده شده است. تحلیل عاملی تکنیکی آماری است که بین مجموعه ای فراوان از متغیرهایی که به ظاهر بی ارتباط هستند رابطه خاصی را بر قرار می کند. نتیجهگیری : بر اساس نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر مهم ترین عامل های موثر بر میزان تحقق حق به شهر که دارای ارتباط خطی با هم هستند مولفه های عامل اول شامل حق مشارکت، تعامل اجتماعی، روابط دوستانه، سهم فیزیکی، آموزش و فرهنگ سازی و تصمیم گیری میباشد که در مجموع ۶۵۷/۲۱ درصد از واریانس کل را تبیین میکند. توجه ویژه به مولفه های حاضر یکی از عوامل کلیدی در میزان تحقق حق در شهر نورآباد ممسنی می باشد.

کلیدواژه ها:

حق به شهر ، نورآباد ممسنی ، تحلیل عاملی