بررسی مولفه های ایمنی عابر پیاده در فضای عمومی شهری در راستای ارتقاء کیفیت تجهیزات پایدار نمونه موردی خیابان سجاد مشهد

پیاده روی در یک فضای عمومی شهر کنشی مهم در تجربه یک شهر و شکل گیری فضای زیسته شهروندان ایفا می کند. از آنجا که تقریبا آغاز و پایان همه جابه جایی های درون شهری با پیاده روی گره خورده است ارزیابی قابلیت پیاده روی به عنوان یکی از دغدغه های برجسته برنامه ریزی شهری مطرح میباشد. در جهان سالانه حدود ۲۷۰ هزار عابر پیاده فوت و میلیون ها نفر مصدوم می شوند حوادث ترافیکی در ایران با میزان بروز سالیانه ۷/۲۶ مورد در هر صدهزار نفر، دومین علت مرگ و میر و اولین علت عمر به هدر رفته در کشور ما محسوب می شود. فضاهای عمومی شهر بخشی از محیط انسان ساخت هستند که به دلیل نوع معماری و آرایش مبلمان و... عامل موثر در ناامنی هستند از سوی دیگر عدم توجه به ایمنی زیرساختهای شهری باعث به خطر افتادن امنیت عابر پیاده در این فضاها میشود. میزان ایمنی و امنیت فضاها و حضور عابران بایکدیگر رابطه دوسویه دارند.تامین ایمنی در فضاهای شهری ،به حضور بیشتر شهروندان در محیط شهری کمک میکند و بالطبع حضور شهروندان و ارتباطات اجتماعی نیز باعث افزایش ایمنی در فضاهای شهری میشود

کلیدواژه ها:

فضای عمومی ، عابر پیاده ، انسان ساخت ، ایمنی و امنیت ، ارتباطات اجتماعی