تحلیل راهکارهای ارتقای سواد زیست محیطی شهروندان (مورد مطالعه: منطقه ۲ تهران)

هدف تحقیق توصیفی - پیمایشی حاضر، تحلیل راهکارهای ارتقای سواد زیست محیطی شهروندان بود. جامعه آماری آن را کلیه شهروندان منطقه ۲ شهر تهران تشکیل می دادند (۶۳۲۹۱۷ N=) که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای، ۳۸۴ نفر به عنوان نمونه انتخاب برآورد شد. ابزار اصلی تحقیق، پرسشنامه ای محقق ساخت بود. روایی پرسشنامه توسط پانل متخصصان تایید شد و برای تعیین میزان پایایی بخش های مختلف، از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید که میزان آن برای بخش های اصلی پرسشنامه بالاتر از ۷/۰ کسب گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۸ تجزیه و تحلیل شدند. بررسی ابعاد سواد زیست محیطی شهروندان نشان داد که میانگین نمره دانش زیست محیطی (از ۱۵) ۵/۱۰؛ نگرش زیست محیطی (از حداکثر ۷۰ نمره) ۰۷/۵۸؛ دغدغه زیست محیطی (از حداکثر ۸۵ نمره) ۹۳/۷۲ و رفتار زیست محیطی (از حداکثر ۹۰ نمره) ۱۵/۶۹ به دست آمد. رتبه بندی راهکارهای ارتقاء سواد زیست محیطی شهروندان نشان داد که پخش برنامه های آموزش محیط زیست از تلویزیون و رادیو و توجه کافی به آموزش مسائل زیست محیطی در مدارس در بالاترین رتبه ها قرار گرفتند. نتایج عاملی اکتشافی نیز این راهکارها را در هفت عامل فرهنگ سازی ، آموزشی - اطلاع رسانی ، برنامه ریزی ، سازمانی ، جشنواره و همایش ، قانونی - سیاستگذاری و تشویقی دسته بندی نمود که در مجموع ۷۰/۷۷% کل واریانس را تبیین نمودند.

کلیدواژه ها:

سواد زیست محیطی ، دانش ، نگرش ، دغدغه و رفتار زیست محیطی ، شهروندان.