نازیلا صدری شام اسبی - دانشجوی کارشناسی مهندسی عمران، واحد کرج، دانشگاه ازاد اسلامی، کرج، ایران
امیرمهدی ایرانشاهی - دانشجوی کارشناسی مهندسی عمران، واحد کرج، دانشگاه ازاد اسلامی، کرج، ایران
عباس تاج الدینی - استادیار مهندسی عمران، واحد کرج، دانشگاه ازاد اسلامی، کرج، ایران

سازه های موجود بتن آرمه (RC) و ساختمانهای شکننده اغلب در معرض حوادث لرزه ای هستند که ممکن است مقاومت قابل توجهی داشته باشند و تقاضای جابجایی با ظرفیت واقعی آنها در مقایسه هستند. بر این اساس، یک مداخله بهینه سازی می تواند عملکردهای ساختاری پیشرفته و ایمنی را برای آنها تضمین کند. در میان تکنیک هایی که برای مقاوم سازی مجدد قاب های RC موجود مورد استفاده قرار گرفته است، اسکلت های فولادی ترکیبی به دلیل سختی بالا، شکل پذیری و مقاومت، می توانند عملکرد لرزه ای ساختمان های موجود را بهبود ببخشند. در این مقاله که در ایتالیا انجام شده، توجه به تعامل اسکلت های فولادی با قاب های بتنی و جزئیات متعاقب آن برای دستیابی به طراحی موثرتر از مقاوم سازی اقدام شده است. بر اساس محاسبات پارامتریک، یک مفهوم طراحی ترکیبی جدید که از اسکلت های فولادی سنتی با کف ستونهای لغزشی اضافی (در سطح پایه قاب بتنی برای مقاوم سازی) بهره می برد، در این مقاله بیان شده است. همانطور که از طریق محاسبات SDOF و ۲D-MDOF نشان داده شده است، تعریف شرایط عملیاتی بهینه (و در نتیجه تنظیمات مکانیکی) برای محصول ترکیبی مونتاژ شده می تواند پتانسیل مقاوم سازی را به حداکثر برساند، با مزایای مشخص از نظر شکل پذیری، مقاومت و کارایی کلی، اطمینان از آسیب بسیار کم در ساختمان موجود است. با توجه به اینکه لغزنده های پایه استفاده شده دو طرفه هستند، انتظار می رود که راه حل پیشنهادی به طور کارآمد به ساختارهای سه بعدی گسترش یابد، سیستم های اسکلت ترکیبی به صورت بهینه در دو جهت اصلی ساختار ترکیبی برای مقاوم سازی طراحی شده اند. پتانسیل رویکرد ترکیبی بر اساس تجزیه و تحلیل پارامتریک نشان داده شده است. علاوه بر این، توصیه های کلی طراحی برای محلول ترکیبی پیشنهاد شده است.

سازه های بتن آرمه، مقاوم سازی لرزه ای، اسکلت های فولادی ترکیبی، سیستم کشویی زوج، تحلیل اجزا محدود (FE)