تاثیر نوع اتصالات در رفتار لرزه ای قابهای برون محور

یکی از سیستم های متداول مقاوم سازی ساختمانهایی با اسکلت فلزی در برابر تحریکات جانبی زلزله سیستم قاب با بادبندی برون محور است این سیستم مهاربندی در واقع تلفیقی از دو سیستم قاب خمشی ومهاربندی شده هم مرکز می باشد به گونه ای که سختی قابهای مهاربندی شده هم محور را همراه با رفتار غیر ارتجاعی و قدرت جذب انرژی قابهای خمشی دارا می باشد. از این قابها انتظار می رود زمانیکه در معرض نیروهای ناشی از حرکتهای زلزله قرار می گیرند با ایجاد تغییر شکل های غیرالاستیک قابل توجه در تیرهای پیوند انرژی ورودی ناشی از زلزله را مستهلک کنند،در واقع تیر پیوند به عنوان فیوز عمل کرده وبا جذب انرژی مانع از وارد شدن آسیب به قسمتهای دیگرسازه می گردد .مهارهای قطری ،ستونها ،قطعات تیرهای خارج از ناحیه تیرپیوند بایستی بگونه ای طراحی شوند که تحت نیروهای ماکزیمم ناشی از جاری شدن تیر پیوند همواره الاستیک باقی بمانند . در بیشتر این قابها اتصالات به صورت کاملا صلب یا کاملا مفصلی مدل می گردند در حالیکه در واقعیت اتصالات دارای درجه مشخصی از گیرداری چرخشی هستند و با توجه به اینکه رفتار اتصالات روی توزیع نیروها و تغییر شکل اعضا موثر است بایستی اثر رفتاری اتصالات را در تحلیل سازه در نظر گرفت . اتصال نیمه صلب ،اتصالی است که درجه گیرداری آن بین 20 % الی 90 % می باشد درجه گیرداری اتصال بنا به تعریف نسبت لنگر انتقال یافته توسط اتصال به لنگر حالت گیرداری کامل می باشد که برای تحلیل سازه ها با اتصالات نیمه صلب نمی تواند چندان کاربردی داشته باشد بنابراین از سختی دورانی که شیب منحنی لنگر-دوران می باشد و کاملا به مشخصات خود اتصال مربوط است می توان استفاده نمود. بنابراین برای مشاهده اثر نوع اتصالات بر روی رفتار سازه، درمطالعه اخیر ، رفتار قابهای برون محور تحت زمین لرزه میدان نزدیک با در نظر گرفتن عملکرد اتصالات روی پاسخ لرزه ای ، انحنا تیر پیوند و انرژی ورودی بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

مهاربند برون محور ، زمین لرزه میدان نزدیک ، اتصال نیمه صلب ، انرژی ورودی