اثر کاروتنوئیدهای محلول در آب زعفران بر پاسخ ایمنی سلولی در موش BALB/c

  مقدمه: زعفران در طب سنتی برای درمان بیماری ‎‎ های مختلف، از جمله سرطان و بیماری ‎‎ های عفونی مورد استفاده قرار می گرفته ‎‎ است. در حال حاضر، فعالیت ضدتوموری، سیتوتوکسیک، ضد جهش ‎‎ زایی و آنتیاکسیدان متابولیتهای موثر کلاله زعفران به ‎‎ ویژه کاروتنوئیدهای آن (کروسین و کروستین) نشان داده شده ‎‎ است.   هدف: با توجه به ارزش غدایی زعفران و اهمیت شناخت دقیق سازوکارهای اثر آن، در این مطالعه اثر کاروتنوئیدهای محلول در آب کلاله این گیاه دارویی بر پاسخ ایمنی سلولی در موش Balb/c مورد بررسی قرار گرفت.   مواد و روش ها: کلاله های زعفران در فصل گلدهی تهیه و در فضای فاقد رطوبت خشک گردیدند. ابتدا کلاله ها با استفاده از اتر نفت و دی اتیل اتر در یک دستگاه سوکسله و در تاریکی برای حذف کاروتنوئیدهای غیر گلیکوزیدی، لیپیدها، ترکیبات معطر و پیکروکروسین عصاره ‎‎ گیری شدند و سپس در یک لوله درپوش ‎‎ دار محتوی ۱۰ میلی ‎ لیتر آب مقطر به مدت ۲۰ دقیقه در حمام آب جوش برای جداسازی کاروتنوئیدهای محلول در آب استخراج شدند. برای جداسازی بافت ‎‎ های گیاهی باقیمانده، عصاره در g ۳۰۰۰ و در دمای ºC۱۰ به مدت ۲۰ دقیقه سانتریفوژ شد. به ۶ گروه ۴ تایی موش Balb/c دوزهای مختلف از عصاره تزریق گردید. پاسخ ایمنی سلولی با آزمون ازدیاد حساسیت تاخیری و اندازهگیری فعالیت حیاتی سلول ‎‎ ها به روش MTT انجام گردید.   نتایج: تجویز مقادیر mg/kg ۲۰ و۱۰ از عصاره حاوی کاروتنوئیدهای محلول در آب زعفران، بدون حضور میتوژن و مقدار mg/kg ۲۰ از عصاره در حضور میتوژن موجب کاهش معنی داری در فعالیت حیاتی سلول ‎‎ ها شدند. دوزهای مختلف به کار رفته در این مطالعه تاثیر معنی داری بر پاسخ DTH نداشتند.   بحث: نتایج این مطالعه نشان داد که کاروتنوئیدهای محلول در آب کلاله های زعفران به صورت وابسته به دوز باعث کاهش پاسخ ایمنی سلولی میگردند. انجام مطالعات بیش تر با دوزهای مختلف و بررسی سایر سازوکارهای ایمنی پیشنهاد میشود.

کلیدواژه ها:

زعفران ، کاروتنوئیدها ، ایمنی سلولی ، ازدیاد حساسیت تاخیری ، فعالیت حیاتی سلول