اثر تمرینات مقاومتی بر مقادیر پروتئین واکنشی C و سیستاتین C در دختران چاق

  مقدمه: افزایش شاخص های التهابی همراه با چاقی احتمالا به دلیل ترشح بیشتر سایتوکین ها در افراد چاق می باشد. از طرفی تحقیقات نشان می دهند فعالیت های هوازی به بهبود شرایط التهابی و چاقی کمک می کنند، اما اثر تمرینات مقاومتی بر این شاخص ها تا حدود زیادی ناشناخته مانده است.   هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرینات مقاومتی بر پروتئین واکنشی C و سیستاتین C در دختران چاق بود.   مواد و روش ها: تعداد ۲۴ نفر با میانگین سنی ۳۰/۲ ± ۶۱/۲۱ سال، قد ۸۹/۶ ± ۱۵۹سانتی متر، وزن ۲۳/۱۰ ± ۶۸/۸۰ کیلوگرم، شاخص توده بدن ۳۴/۳ ± ۲۶/۳۲ کیلوگرم بر مترمربع، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی، تمرین مقاومتی به مدت هشت هفته، هر هفته چهار جلسه با شدت ۷۰-۶۰ درصد یک تکرار بیشینه انجام دادند. برای بررسی اثر تمرین بر متغیرهای بیوشیمیایی از آزمون t مستقل و برای ارزیابی اثر تمرین بر قدرت عضلانی از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد.   نتایج: نتایج نشان داد که تمرین اثر معنی داری بر سیستاتین C (۹۶/۰p = و ۰۴/۰ t =) و پروتئین واکنشی C (۱۰/۰p = و۷۳/۱ t =)، وزن (۰۶/۰ p = و ۰۳/۲ t =)، توده بدون چربی (۸۸/۰ p = و ۱۵۲/۰ t =)، درصد چربی بدن (۴۶/۰ p = و ۷۵/۰ t =)، نداشت، اما سبب افزایش قدرت عضلانی شد.   نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد، هشت هفته تمرین مقاومتی تاثیری بر سطوح پلاسمایی پروتئین واکنشی C و سیستاتین C در دختران چاق نداشت. کافی نبودن شدت و مدت تمرینات از جمله علل احتمالی عدم تاثیر تمرین بر متغیرهای مذکور می باشد.

کلیدواژه ها:

پروتئین واکنشی C ، سیستاتین C ، تمرین مقاومتی ، چاقی