بررسی بازآفرینی در محلات کم برخوردار (مطالعه موردی: محله های حاشیه نشین شهر رشت)

هدف پزوهش حاضر، بررسی بازآفرینی در محلات کم برخوردار بوده است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر منابع کتابخانه ای، اسنادی، بررسی های میدانی و پرسشنامه است. جامعه آماری کلیه ساکنان محله های کم برخوردار(حاشیه نشین) شهر رشت در سال ۱۴۰۰ است و حجم نمونه شامل ۳۸۴ نفر از ساکنین محله ها است که با فرمول کوکران محاسبه شده است و روش نمونه گیری نیز تصادفی ساده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss۲۲و آزمون آماری اسپیرمن برای سنجش فرضیه ها استفاده شده است. بر اساس نتایج؛ در فرضیه اول همبستگی اسپیرمن بین راهبردهای بازآفرینی اقتصادی و محلات کم برخوردار شهر رشت در سطح معنی داری ۰/۰۰۲ و با ۹۵ درصد اطمینان می توان بیان داشت که بین این دو متغیر رابطه معنی دار وجود دارد شدت رابطه بین دو متغیر برابر ۰/۸۷۴ می باشد که نشان دهنده همبستگی مستقیم و نسبتا قوی بین متغیرها می باشد. در فرضیه دوم؛ همبستگی اسپیرمن بین راهبردهای بازآفرینی اجتماعی و محلات کم برخوردار شهر رشت در سطح معنی داری ۰/۰۰۲ و با ۹۵ درصد اطمینان می توان بیان داشت که بین این دو متغیر رابطه معنی دار وجود دارد شدت رابطه بین دو متغیر برابر ۰/۹۲۱ می باشد که نشان دهنده همبستگی مستقیم و نسبتا قوی بین متغیرها می باشد. در فرضیه سوم؛ همبستگی اسپیرمن بین راهبردهای بازآفرینی محیطی و کالبدی و محلات کم برخوردار شهر رشت در سطح معنی داری ۰/۰۰۲ و با ۹۵ درصد اطمینان می توان بیان داشت که بین این دو متغیر رابطه معنی دار وجود دارد شدت رابطه بین دو متغیر برابر ۰/۸۷۴ می باشد که نشان دهنده همبستگی مستقیم و نسبتا قوی بین متغیرها می باشد.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی شهری ، حاشیه نشینی ، محله های حاشیه نشین شهر رشت