سیاست ها و محورهای اصلی برای دستیابی به توسعه پایدار درمدیریت شهری

به طورمسلم توسعه روزافزون و افسارگسیخته و بدون برنامهریزی اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن بیستم، پیامدهای اکولوژیکی دوچندانی را بر جوامع تحمیل کرد. که خود باعث ارتقاء آگاهی افکار عمومی شد و جوامع خواستار توسعه برنامه ریزی شده و پایدار شدند. بنابراین از آنجائی که توسعه بدون برنامه ریزی، مدیریت وحکمرانی خوب میسر و پایدارنخواهدبود هرقدربرنامه ریزی توسعه مبتنی بر واقعیات عینی تر و بالقوه طبیعی باشد حصول اهداف از پیش تعیین شده آن برای محیط قابل سکونت امکان پذیرتر میگردد. شهر به عنوان یک منبع توسعه مطرح است و جایگاه مدیریت شهری در روند توسعه شهر و بهبود سکونتگاه های شهری نقش بسیارمهم و تعیین کننده دارد . از دیدگاه دیگر، میتوان مدیریتشهری را درمسیر یک توسعه قانونمند و پایدار مورد توجه قرار داد. این مورد، بیشتر از این جهت اهمیت دارد که نحوه مدیریت بر جریان مطلوب زندگی شهری، میتواند در بهبود سکونتگاه های انسانی وپایداری توسعه شهری، مهمترین نقش را ایفا کند. زیرا عامل اجازه دهنده و تنظیم کننده برنامه های شهری از کارآیی مدیریت شهری نشات میگیرد.

کلیدواژه ها:

توسعه شهری ، مدیریت شهری ، توسعه پایدار.