راهبرد و الگوی مشارکتی NBN در مدیریت شهری با بررسی عوامل فرهنگی و اجتماعی

از بین رفتن هویتهای محلهای، کاهش انسجام اجتماعی، کاهش سرمایه های اجتماعی در سطوح کلان و خرد، تغییرات قابل محسوس در تعاملات اجتماعی، و اختلال در کسب و کارهای خرد نمونه ای از این آسیب هاست. از این رو هدف اصلی ارزیابی تاثیرات اجتماعی و فرهنگی حفظ و عدم آسیب رسانی به تنوع فرهنگی جوامع در معرض تاثیر است. به اعتقاد اکثر کارشناسان در طرحها و پروژه های شهری و ملی، فرصت ها و موانعی در مجموعه اعتقادات، ارزشها، هنجارها و رفتار افراد تحت نفوذ اقدام مداخلهای (پروژه ها)، شکل گرفته که میتواند موجب افزایش بهره وری یا به عنوان مانعی در برابر اجرای فعالیتهای اثرگذار باشد، از طرفی ضرورت دارد تا افراد نسبت به تغییرات اجتماعی ناشی از تاثیرات برنامه ها و اقدامات مداخلهای آگاهی داشته و برای بهبود بهره وری از پروژه در فرایند تصمیم گیری و اجرای برنامه ها مشارکت فعالانه داشته باشند؛ لذا ضرورت دارد تا گفتمان مطالعه و بررسی ارزیابی آثار و پیامدهای اجتماعی و فرهنگی، طرحها و پروژه های شهری توسط جامعه علمی و دانشگاهی در جامعه گسترش به یک گفتمان تبدیل شود تا در نهایت منجر به ارتقا توانمندسازی اجتماعی، ظرفیت سازی، افزایش سرمایه اجتماعی و کاهش آسیب های اجتماعی شود. در این مقاله با بررسی راهبرد و الگوی مشارکتی در مدیریت شهری با بررسی عوامل فرهنگی و اجتماعی به روش توصفی و نظریه ای میپردازیم.

کلیدواژه ها:

راهبرد ، الگوی مشارکتی ، اجتماعی ، مدیریت شهری ، فرهنگی.