نیما گلچین فر - دانشجوی رشته مکانیک خاک و پی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
نادر عباسی - استادیار موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی
مهدی سیاوش نیا - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

خاک های ریز دانه به عنوان مصالح ساختمانی به تنهایی در محیط های مرطوب قابل استفاده نیستند، ضمن این که در این محیط نی ز قابل تراکم نم ی باشد و در نتیجه امکان بارگذاری آنها در این شرایط وجود ندارد. این موضوع به خصوص در مناطق سردسیر که در آن انجماد و ذوب ی خبندان های مکرر به وقوع م ی پیوندد اهمی ت خاصی می یابد. امروزه تکنیکهای گوناگونی جهت بهبود مشخصات خاکهای ریزدانه از قبیل مسلح سازی یا تثبیت تدوین شده اند. با توجه به اثرات مثبت افزودن آهکبه خاکهای ریزدانه و همچنین تسلیح این خاکها توسط الیاف مصنوعی، بررسی اثرات توام این مصالح با یکدیگر احتمالا بتواند کاربردهای مهندسی خاکهای ریزدانه را به خصوص در مناطق سردسیر گسترده تر نماید. در این پژوهش با اختلاط توام الیاف پلی پروپیلن و آهک با خاک رس با درصدهای مختلف و اعمال سیکل های مختلف ، انجماد و ذوب ی خبندان، تغییرات مقاومتی و شکل پذیری مخلوط ها مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور 13 نوع ترکیب متفاوت با بکار بردن سه سطح آهک 0 2 و4 درصد وزن خاک رسی) و چهار سطح الیاف پلی پروپیلن 0، 0/25 ، 0/5 و 1 درصد وزن خاک رسی) تهیه گردید . نمونه های آزمایشی ساخته شده از هر یک از مخلوط ها پس از 28 روز عمل آوری تحت سیکل های انجماد و ذوب متفاوت شامل 0 ،1، 4 ،7و10 سیکل قرارگرفتند. سپس مقاومت فشاری نمونه پس ا ز تحمل سیکل های ذوب و انجماد مورد نظر تعیین گردید. بر اساس نتایج بدست آمده از آزمایشهای مختلف مشخص شد که نمونه تثبیت شده با 4 درصد آهک و تسلیح شده با 0/5درصد الیاف پلی پروپیلن که سیکل های انجماد و ذوب مختلف را بدون کاهش مقاومت طی نموده بود، به عنوان م ناسب ترین ترکیب برای تثبیت خاک مورد آزمایش تعیین گردید.

آهک، الیاف پلی پروپیلن، خاک رسی، سیکل های انجماد و ذوب یخبندان