شهلا آمره ئی برچلوئی - دانشگاه شهید بهشتی
ابوالقاسم خوش کنش - استادیار گروه بالینی و سلامت دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی تهران ایران
هاجر فلاح زاده - دانشگاه شهید بهشتی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی دلزدگی زناشویی زوجین براساس اهمال کاری و سبک زندگی در سال ۱۳۹۹-۱۳۹۸ انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل تمامی زوجین ساکن شهر تهران در سال ۱۳۹۹ است. در پژوهشی با روش توصیفی از نوع همبستگی، نمونه ای به حجم ۲۴۰ نفر (۱۲۰ زوج) از میان تمامی زوجین ساکن منطقه چهار شهر تهران به روش نمونه گیری در دسترس هدف مند انتخاب شدند. شرکت کنندگان در مطالعه، پرسشنامه دلزدگی زناشویی پاینز (۱۹۹۶)، پرسشنامه اهمال کاری تاکمن (۱۹۹۱) و نیمرخ سبک زندگی ارتقادهنده سلامت والکر، سچریت و پندر (۱۹۹۵) را تکمیل نمودند. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندمتغیری حاکی از آن است که بین سبک زندگی با اهمال کاری به صورت نزولی، رابطه منفی وجود دارد. بین دلزدگی زناشویی با اهمال کاری و سبک زندگی به ترتیب به صورت صعودی و نزولی (مثبت و منفی) از لحاظ آماری رابطه معناداری وجود دارد. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده، می توان نتیجه گرفت که اهمال کاری و سبک زندگی، به صورت معناداری دلزدگی زناشویی زوجین را پیش بینی می کنند. یافته های پژوهش حاضر نشان از اهمیت سبک زندگی سالم در تعدیل رابطه مثبت بین دلزدگی زناشویی و اهمال کاری دارد.

دلزدگی زناشویی, اهمال کاری, سبک زندگی