بررسی اثر اسکولکس کشی منتول و نانو منتول در مقایسه با داروی آلبندازول بر پرتو اسکولکس های اکینوکوکوس گرانولوزوس در شرایط آزمایشگاه

جراحی متداول ترین درمان هیداتیدوز، از مهم ترین بیماری های انگلی مشترک، می باشد. عوامل اسکولکس کش در جهت کاهش خطر نشت محتوای کیست و ابتلای مجدد استفاده می شوند. با توجه به عوارض جانبی اسکولکس کش های موجود مطالعه حاضر به هدف بررسی کارآیی منتول و نانو امولسیون منتول بر روی پروتواسکولکس های کیست هیداتیک صورت گرفته است. نانوامولسیون منتول به روش سیستم انرژی پایین تهیه گردید. جهت بررسی اثر پرتواسکولکس کشی منتول و نانو منتول غلظت های سریالی از این ترکیبات با سوسپانسیونی از پروتواسکولکس ها ترکیب گردید و نتایج مرگ و میر را در زمان های ۱۰ ،۳۰ و ۶۰ دقیقه مورد ارزیابی قرار گرفت. از داروی آلبندازول به عنوان گروه کنترل مثبت استفاده شد. منتول و نانومنتول در زمان ده دقیقه و غلظت µg/mL ۲۵ /۰ و ۵/۰ در مقایسه با آلبندازول تفاوت معنی دار را در میزان مرگ و میر نشان ندادند(P> ۰.۰۵) . در زمان ده دقیقه مرگ و میر در غلظت µg/mL ۵/۰ نانو منتول ۳۳/۶۳% بوده است که غلظت مشابه از منتول موجب ۶۶/۲۲% مرگ در پروتواسکولکس ها شد. در زمان ۶۰ دقیقه تمامی غلظت های منتول و نانومنتول موجب اثر کشندگی معنی دار در مقایسه با آلبندازول شدند. با در نظر گرفتن منشائ طبیعی منتول و سمیت اندک آن و با توجه به خواص اسکولکس کشی بسیار مناسب از منتول و نانومنتول در مطالعه حاضر، مطالعات بیشتر به منظور تحقیق وتوسعه ی این ترکیب به عنوان یک اسکولکش کش جدید ضروری به نظر میرسد.

کلیدواژه ها:

پروتواسکولکس ، کیست هیداتیک ، منتول ، نانو منتول ، آلبندازول