اتصال لبه روی هم آلیاژ آلومینیوم ۵۰۸۳ به پلی آمید ۶ با استفاده از جوشکاری TIG

امروزه به مقدار زیادی از ترکیبات فلز و پلیمر در صنایع خودرو، هوافضا و الکترونیکی استفاده می شود. این ترکیبات دارای نسبت بالای استحکام به وزن، مقاومت خوب در برابر خوردگی و عایق الکتریکی و حرارتی هستند؛ اما اتصال فلزات به پلیمرها به دلیل اختلافات زیاد در خواص مکانیکی و فیزیکی آنها بسیار مشکل است. روش های متداول برای اتصال این دو، معمولا اتصال مکانیکی و شیمیایی (پیوند چسبی) است که هر دو روش دارای محدودیت هایی مانند شرایط محیطی و اختلاف دما در پیوند چسبی است. به دلیل تقاضای روزافزون صنعت به این ترکیبات، در سال های اخیر از روش های جدید برای اتصال این مواد به هم استفاده شده است. از این روش ها میتوان به FSW جوش کاری پرتوی لیزر و جوشکاری التراسونیک اشاره کرد. یکی از روش های جوشکاری که با آن میتوان فلز و پلیمر با به یکدیگر اتصال داد روش جوشکاری GTAW است. در این پروژه تحقیقاتی اتصال فلز آلومینیوم ۵۰۸۳ و پلی آمید ۶ به روش جوشکاری قوسی با الکترود تنگستنی و گاز محافظ GTAW بررسی شده است. ازآنجاکه اطلاعات کمی در مورد پیوستن آلومینیوم به ورق های پلیمری وجود دارد، هدف از این تحقیق امکان سنجی اتصال ورق آلومینیوم ۵۰۸۳ به صفحه پلی آمید ۶ به روش TIG و همچنین اثرات گرما بر آن دو است. برای این کار از ورق های آلومینیومی و پلیمری با ضخامت ۲ میلیمتر استفاده شده است. در فرایند اتصال از آمپرهای متفاوت استفاده شده است. بعد از فرایند اتصال، آزمایش های متالوگرافی، کشش برشی و سختی سنجی بر روی نمونه ها انجام شد و نتایج آنها موردبررسی قرار گرفت. اتصال با موفقیت انجام شد. جوش ها قابل قبول بودند و تخلخل و شکستگی در ناحیه جوش دیده نشد و سختی ناحیه جوش تا ۶۰ ویکرز به دست آمد. همچنین استحکام کششی نمونه ها تا ۲.۵ مگا پاسکال در نمونه ی جوش داده شده با ۱۰۷ آمپر بالا رفت.

کلیدواژه ها:

جوشکاری TIG ، آلومینیوم ۵۰۸۳ ، پلی آمید ۶ ، خواص مکانیکی ، ریزساختار.