بررسی نقش توانمندسازی منابع انسانی در توسعه سازمانی(مورد مطالعه کارکنان شهرداری شهر رشت)

روش توصیفی-تحلیلی و نوع آن کاربردی می باشد. جامعه آماری کارکنان شهرداری رشت در سال ۱۴۰۰ به تعداد ۸۰۰ نفر می باشد جهت تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده است که در نهایت ۳۸۴ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب و روش نمونه گیری نیز تصادفی می باشد. روش گرداوری دادها به صورت کتابخانه ای و ابزار گردآوری داده ها به صورت پرسشنامه محقق ساخته شده بود که روایی آن به تایید خبرگان رسید و پایایی آن توسط آزمون آلفای کرونباخ مورد سنجش قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss۲۲ و آزمون اسپیرمن استفاده شده است بر اساس نتایج در فرضیه اول با توجه به نتایج اسپیرمن بین مهارت منابع انسانی و توانمندسازی کارکنان با ضریب همبستگی ۰/۸۷۴ و سطح معنی داری ۰/۰۰۰ می توان گفت بر اساس نتایج بین دو متغیر فوق رابطه ای معنادار وجود دارد به طوریکه مهارت می تواند عاملی در توسعه سازمانی بر اساس توانمند سازی کارکنان باشد.در فرضیه دوم بین نگرش منابع انسانی و توانمندسازی کارکنان رابطه معنادار وجود دارد. با توجه به نتایج اسپیرمن بین نگرش منابع انسانی و توانمندسازی کارکنان با ضریب همبستگی ۰/۹۰۵ و سطح معنی داری ۰/۰۰۰ می توان گفت نگرش منابع انسانی باعث توانمندسازی و توسعه سازمانی می شود. در فرضیه سوم بین شخصیت منابع انسانی و توانمندسازی کارکنان رابطه معنادار وجود دارد. با توجه به نتایج اسپیرمن بین شخصیت منابع انسانی و توانمندسازی کارکنان با ضریب همبستگی ۰/۸۷۶ و سطح معنی داری ۰/۰۰۰ می توان گفت شخصیت منابع انسانی باعث توانمندسازی و توسعه سازمانی می شود.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، منابع انسانی ، توسعه سازمانی ، شهر رشت