فریب و رنگ برآمیزی از منظرهویت پوشی و دگرچهری در شاهنامه فردوسی و ادیسه هومر( با تاکید بر شاهنامه محفوظ در بنیاد کورکیان نیویورک)

دو حماسه بزرگ ادبیات جهان یعنی شاهنامه و ادیسه دارای وجوه افتراق و اشتراکات بسیاری است. یکی از مباحث قابل توجه در این آثار مقوله «نیرنگ و رنگ برآمیزی» است. نیرنگ و رنگ برآمیزی یکی از مقوله­های است که در فرهنگ­های مختلف جهان وجود داشته و دارد و در داستان­های این آثار بارها به شکل­های گوناگون تجلی پیدا کرده و دستمایه نوشتن داستان­ها شده است. یکی از موارد نیرنگ و رنگ برآمیزی، هویت­پوشی و دگرچهری است که بسیار زیاد در این آثار مشهود است. پژوهش حاضر به روش تطبیقی و  تحلیلی و با تکیه بر داده­های منابع کتابخانه­ای انجام شده است. یافته­های پژوهش حاکی از این است که  فریب و رنگ برآمیزی از این منظر در شاهنامه از طریق تغییر لباس و چهره، ناشناس شدن، انکارهویت، نقش بازی کردن، پنهان کردن نام، هویت­پوشی صورت گرفته و در ادیسه این امر، از طریق تغییر لباس و چهره، ناشناس شدن، نقش بازی کردن و هویت پرده پوشی که توسط خدایان صورت می­گیرد. هر چند شباهت­های ساختاری این نوع خیلی کم در هر دو اثر دیده می­شود اما از لحاظ نوع بهره­بری تفاوت­های زیادی دیده می­شود. نیرنگ و فریب از این منظر در این دو منظومه شباهت­ها و تفاوت­هایی دارد.اهداف پژوهش:۱- بررسی و تحلیل  فریب و رنگ­برآمیزی از منظر دگرچهری و هویت­­پوشی بدون توجه به تفاوت دوره تاریخی، محیط جغرافیایی، ساختار فرهنگی و تاریخی ایران و یونان.۲- تطبیق و قیاس، تشابهات و افتراق فریب و رنگ­برآمیزی از منظر دگرچهری و هویت­پوشی.سوالات پژوهش: ۱ انواع فریب و رنگ­برآمیزی­ها از منظر دگرچهری و هویت­پوشی در شاهنامه و ادیسه کدامند؟ چگونگی به­کارگیری و دلایل استفاده از آنها چیست؟۲ وجه تشابه و افتراق این نوع فریب و رنگ­برآمیزی در شاهنامه و ادیسه چیست؟

کلیدواژه ها:

نیرنگ ، رنگ برآمیزی ، حماسی ، شاهنامه ، ادیسه