راضیه خواجه - دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس
مصطفی قاسمی - استادیار، بخش تحقیقات علوم زراعی- باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان قزوین، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج
عبدالمجید میرزا علیان دستجردی - استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس
غلامرضا دمی زاده - هیئت علمی بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان هرمزگان، بندرعباس

به منظور بررسی اثر اسید­سالیسیلیک بر تحمل به شوری دانهال­های مکزیکن لایم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی در شرایط گلخانه­ای اجرا شد. فاکتورها شامل شوری (۰، ۲۰ ، ۴۰ و ۶۰  میلی­مولار کلریدسدیم) و اسید­سالیسیلیک (۰، ۵/۰ و ۱ میلی­مولار) با ۴ تکرار بودند. تیمارهای شوری به مدت ۷۰ روز روی دانهال­های یکساله اعمال گردیدند. در پایان آزمایش، پارامترهای مختلف رشدی مانند وزن خشک برگ، ریشه و ساقه، پارامترهای فیزیولوژیکی مانند محتوای نسبی آب برگ و درصد نشت یونی و پارامترهای بیوشیمیایی مانند میزان کلروفیل، پرولین و فعالیت آنزیم­های کاتالاز و پراکسیداز مورد ارزیابی قرار گرفتند. به­طور کلی نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که شوری بر متابولیسم گیاه لیمو اثر منفی گذاشت به­طوری که پارامترهایی مانند وزن خشک برگ، ساقه و ریشه، میزان کلروفیل a، کلروفیل کل و محتوای نسبی آب برگ، با افزایش شوری کاهش یافتند. شوری سبب افزایش فعالیت آنزیم­های کاتالاز و پراکسیداز شد. استفاده از اسید­سالیسیلیک به ویژه غلظت ۵/۰میلی مولار نیز سبب کاهش آثار سوء تنش در شرایط شوری گردید به طوری که سبب افزایش وزن خشک برگ، کلروفیل کل و محتوای نسبی آب برگ در شرایط تنش شوری شد.

اسید سالیسیلیک, پرولین, کلروفیل, مکزیکن لایم, نشت یونی