شناسایی و پایش زمین لغزش با استفاده از تکنیک تداخل سنجی تفاضل رادار (محدوده موردمطالعه جاده ارتباطی نیر به سراب)

زمینلغزش یکی از نمونههای ناپایداری دامنهای میباشد که بیشتر در مناطق کوهستانی رخ میدهد و هرساله خسارات جانی و مالی بسیاری را به بار می آورد. به منظور مدیریت و کاهش خطرات ناشی از زمینلغزش نیاز است تا مناطق دارای پتانسیل لغزش خیزی شناسایی و پایش شوند. شناسایی و پایش زمین لغزش جاده ارتباطی نیر به سراب (گردنه صائین) با استفاده از الگوریتم Sbas میباشد. در این پژوهش از ۸ تصویر سنجنده سنتینل ۱ راداری باند C ،که بدون ابر و برف میباشد برای پردازش تصاویر و از ۸ تصویر سنجنده سنتینل ۲ ، برای انجام طبقهبندی استفاده شده است. در انجام پردازش از الگوریتم Sbas برای چهار ماه از سالهای ۲۰۱۷ و ۲۰۲۰ به منظوراندازهگیری میزان جابهجایی رخ داده در سالهای ذکر شده در منطقه مورد مطالعه میباشد. تکنیکهای مورد استفاده در این پژوهش میزان جابهجایی و پایین آمدگی را با دقت قابل قبولی محاسبه کردند و طبق نتایجی که از الگوریتم Sbas به دست آمد ۱۶ سانتی متر بود که باتوجه به نقشههای تهیه شده و مقایسه آنها با نقشههای طبقهبندی میتوان اینگونه بیان کرد که میزان زمینلغزش از سال ۲۰۱۷ به سال ۲۰۲۰ در جنوب منطقه مورد مطالعه در کاربری کشاورزی - آبی و مناطق شهری و در شمال منطقه در مراتع بیشترین میزان زمینلغزشها رخ داده است. شایان ذکر است که بیشترین زمین لغزش های رخ داده مربوط به سال ۲۰۱۷ میباشد و در سال ۲۰۲۰ زمینلغزشهای رخ داده بیشتر در جنوب منطقه و در کلاس مرتع و زمینهای بایر میباشد. با توجه به پردازشهای انجام گرفته در منطقه مورد مطالعه میتوان اینگونه نتیجه گرفت که الگوریتم Sbas دارای قابلیت بالا و قابل توجهی برای آشکارسازی و شناسایی میزان ناپایداری دامنهای میباشند.

کلیدواژه ها:

زمین لغزش ، رادار ، تداخل سنجی رادار ، Sbas