تحلیل اجمالی از اهمیت جایگاه شیر مادر در طب سنتی ایرانی و اسلامی

شیر مادر غذای بی نظیر و کاملی است که در ارتقای سلامت روحی، رشد جسمی، تکامل مطلوب کودکان و افزایش روابط عاطفی در جامعه نقش ارزشمند و بی بدیلی دارد. مطالعه حاضر به روش توصیفی تحلیلی با بهره گیری از قرآن کریم و روایات معتبر از کتاب های تف سیری، مقالات معتبر مورداستفاده قرارگرفته است. با توجه به اینکه آیات متعددی بر تغذیه کودک از شیر مادر تاکید دارد و نیزروایات بسیاری بر ضرورت آن اشاره نموده است و از سویی طب سنتی نیز، به این امر پرداخته است در این پژوهش به بررسی تطبیقی جایگاه شیر مادر در طب سنتی و طب اسلامی می پردازیم نتایج بررسی ها نشان می دهد که از منظر قران کریم و معصومین حق اولیه شیر دادن به نوزاد، از آن مادری است که کودک را به دنیا آورده است. و مادر نیز وظیفه دارد نوزاد خود را از شیر مغذی آغوز، بهره مند سازد و با توجه به نقش بی مانند شیر مادر در رشد روحی و جسمی نوزاد، قران کریم مدت زمان مطلوب شیردهی کودک شیرخوار را دو سال کامل و حداقل این زمان را ۲۱ ماه بیان نموده است.از طرف دیگر بر اساس نظرات شیخ الرئیس ابن سینا ، ازآنجاکه شیرمادر به طور طبیعی بیشترین تناسب و همخوانی را با نیازهای نوزاد دارا می باشد، لذا بهترین و مناسب ترین غذا برای رشد نوزاد است.

کلیدواژه ها:

شیرمادر ، قرآن کریم ، طب اسلامی ، طب سنتی ، طب بوعلی سینا