مطالعه تجربی اثر استفاده از ماسه بر عملکرد آب شیرین کن خورشیدی

امروزه افزایش جمعیت، آلودگی، تغییر شرایط آب و هوایی،کاهش منابع زیر زمینی و مصرف بی رویه آب از دلایل عمده در کمبود آب شیرین است. یکی از روش های تولید آب شیرین استفاده از انرژی خورشیدی بوده که در دستگاه هایی به نام آب شیرین کن خورشیدی صورت می گیرد. در این پژوهش به بررسی اثر استفاده از جرم های مختلف از ماسه بر میزان تولید آب شیرین کن خورشیدی حوضچه ای دو شیب با سطح حوضچه ۲۷/۰ مترمربع در عمق آب ثابت ۵/۱ سانتی متر در روزهای آفتابی فصل زمستان پرداخته شده است. ماسه به عنوان ذخیره کننده گرما عمل کرده و در زمانی که تابش خورشیدی کم است، گرمای ذخیره شده در خود را به آب شیرین کن پس می دهد. یافته های حاصل از تحقیق نشان می دهند که میزان تولید روزانه در آب شیرین کن بدون ماسه و آب شیرین کن با جرم ۱ کیلو گرم ماسه یکسان می باشد، همچنین با افزایش جرم ماسه از ۱ به ۲ کیلو گرم میزان تولید آب شیرین کن کاهش می یابد. از طرفی بازده انرژی و اگزرژی سیستم نیز با افزایش جرم ماسه کاهش یافته است. درنتیجه قرار دادن ۱ کیلو گرم ماسه در این آب شیرین کن به عنوان مقدار بهینه بوده و افزایش آن تاثیر منفی بر عملکرد سیستم در روزهای آفتابی دارد.

کلیدواژه ها:

آب شیرین کن خورشیدی ، ماسه ، انرژی ، اگزرژی