بررسی رابطه انزوای شغلی و اضطراب ناشی از کرونا بر عملکرد شغلی کارمندان

مقدمه: در حال حاضر از مهمترین عواملی که بر عملکرد شغلی کارمندان و کارکنان سازمانهای دولتی و خصوصی اثر گذاشته و توان آن ها را برای انجام موثر وظایف تحت الشعاع قرار داده، بیماری کووید-۱۹ میباشد. هدف: هدف از انجام پژوهش بررسی رابطه انزوای شغلی و اضطراب ناشی از کرونا بر عملکرد شغلی کارمندان شرکت های خصوصی در شهر تهران بود. روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه ی مورد مطالعه در این پژوهش کلیه کارمندان شرکت های خصوصی شهر تهران در سال ۱۴۰۰ مشغول به کار بودند. در پژوهش حاضر از روش نمونهگیری دردسترس با در نظر گرفتن تمایل به شرکت در پژوهش استفاده شد. حجم نمونه با توجه به تعداد متغیرهای پژوهش، ۱۵۰ نفر در نظر گرفته شد. ابزار این تحقیق پرسشنامه های اضطراب ناشی از کرونا (علی پور،(۱۳۹۸، عملکرد شغلی پاترسون و انزوای شغلی داسالت و دیبودا (۱۹۹۷) بود. روش آماری مورد استفاده در پژوهش، تحلیل رگرسیون بود. نتایج :نتایج با استفاده از نرمافزار SPSS۲۴ نشان داد که: بین متغیر های انزوای شغلی و اضطراب ناشی از کرونا با عملکرد شغلی در بین کارمندان رابطه معنی دار وجود دارد. نتیجه گیری: همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای انزوای شغلی و اضطراب ناشی از کرونا میتوانند متغیر عملکرد شغلی کارمندان را پیش بینی کنند.

کلیدواژه ها:

انزوای شغلی ، اضطراب ناشی ازکرونا ، عملکردشغلی ، کارمندان