عوامل مرتبط با بروز و موانع گزارش دهی خطای دارویی در مبتلایان به ویروس HIV/AIDS در مراکز مشاوره بیماری های رفتاری استان خوزستان

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 142

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SRCSRMED07_187

تاریخ نمایه سازی: 14 فروردین 1401

چکیده مقاله:

مقدمه: یکی از مراکز ارائه دهنده خدمات سلامت و درمان مبتلایان به ویروس HIV/ AIDS ، مراکز مشاوره بیماری های رفتاری هستند. ایمنی بیمار و درمان توام با رعایت موازین اخلاقی و حقوقی امروزه جزء مهمترین دغدغه های مراکز درمانی وبهداشتی از جمله مهمترین معیارهای اعتبار یک موسسه است. در این میان خطاهای دارویی در سیستم های مراقبت سلامتی یکی از چالش برانگیزترین مشکلاتی است که حتی در بهترین سیستم های مراقبتی نیز امکان وقوع دارد چرا که انسان ممکن الخطاست. با توجه به اهمیت موضوع ، پژوهش حاضر، با هدف شناسایی و تعیین انواع وعلل خطای دارویی و موانع گزارش دهی آن در مبتلایان به ویروس HIV/ AIDS در نظام سلامت ایران انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی-تحلیلی روی ۴۰۰ نفر از کادر بهداشتی و درمانی شامل پرستار، ماما، کارشناس دارویی ، پزشکان درمانگرو پزشکان متخصص بیماری های عفونی شاغل درمراکز مشاوره بیماری های رفتاری سراسر کشور در سال ۱۳۹۹ ،با حداقل سابقه کار ۶ ماه به روش سرشماری انجام گردید. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه پژوهشگر ساخته شامل اطلاعات دموگرافیک، علل مرتبط با بروز خطا و موانع موجود جهت گزارش دهی خطای ایجاد شده، بود که روایی آن با روایی محتوا و پایایی آن با استفاده از تعیین ضریب آلفای کرونباخ (۰/۹۲) مورد تایید قرارگرفت. سپس اطلاعات با استفاده از نرم افزار ۲۳ SPSS و روش های آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: بیشترین فراوانی پاسخ دهندگان مربوط به مردها (۶۶ درصد)، سنین ۳۱ تا ۴۰ سال (۴۸) درصد و سطح تحصیلات دکترای حرفه ای (۵۹ درصد) و رشته تحصیلی (۴۰ درصد) از آنان در رشته پزشکی بود. بیشتر عوامل مرتبط با بروز خطا، عدم توجه به آزمایشات پاراکلینیک و سایر بیماری های زمینه ای در بیمار و تعدیل دوز داروها توسط پزشکان درمانگر، تشابه در شکل و بسته بندی داروها، و محاسبات دارویی غلط جهت اطفال و بالغین گزارش شدند و اکثریت واحدها موانع سازمانی ،موانع ارتباطی،موانع فردی و موانع آموزشی در خصوص نحوه گزارش دهی، را به ترتیب به عنوان عوامل مرتبط با عدم گزارش خطای دارویی عنوان نمودند.نتیجه گیری: با توجه به اهمیت ایمنی بیماران، توصیه می گردد تا مدیران اجرایی تدابیری برای کاهش بروز خطا در مبتلایان به ویروس اندیشیده و افزایش جلسات آموشی در خصوص آخرین دستور العمل ها و گایدلاین ها و در صورت بروز آن تمهیداتی را برای گزارش دادن آن بر اساس یک سیستم ثبت و گزارش خطا بدون ترس از عواقب آن فراهم نمایند.

کلیدواژه ها:

گزارش دهی خطا ، خطای دارویی ، HIV/AIDS ، مرکز مشاوره بیماری های رفتاری