بررسی فراوانی شیوع خشونت علیه کارکنان فوریت های پزشکی استان چهارمحال و بختیاری در سال۱۳۹۹

مواد و روش ها: پژوهش حاضر توصیفی مقطعی بود که در سال۱۳۹۹نجام شد.جامعه مورد پژوهش شامل کلیه کارکنان پایگاه های فوریتهای پزشکی استان چهارمحال و بختیاری۵۲ پایگاه (۳۰۰ نفر) بودند. نمونه گیری بصورت تصادفی ساده انجام و ۱۲۵نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند.ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسش نامه ی خشونت محل کار در بخش سلامت بود.معیار ورود داشتن حداقل یکسال سابقه کاری بود .به لحاظ رعایت ملاحظات اخلاقی، اهداف مطالعه، محرمانه بودن اطلاعات و اختیاری بودن شرکت در مطالعه برای شرکت کنندگان توضیح داده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS( نسخه ۱۹) و آمار توصیفی (شامل تعداد،درصد،میانگین و انحراف معیار)و آزمونهای کای دو و فیشر استفاده شد.یافته ها: اطلاعات نشان داد که ۸۸% کارکنان فوریت های پزشکی خشونت محل کار را در یک سال گذشته تجربه داشته اند که ۳۶% خشونت فیزیکی و۴/۵۴% خشونت کلامی و ۶/۹%خشونت فرهنگی بوده است.۴/۶۲%از کارکنان منبع خشونت را همراهان بیمار بیان کردند.۸۴%اعتقاد داشتند رویه مناسبی برای گزارش دهی خشونت درمحل کارشان وجود ندارد.رابطه معنی داری بین سن،وضعیت تاهل و سلبقه کاری با تجربه خشونت در کارکنان فوریت های پزشکی وجود نداشت.نتیجه گیری: باتوجه به اهمیت سلامت عمومی کارکنان فوریتهای پزشکی این مطالعه پیشنهاد میکند آموزش های اختصاصی برای پرسنل فوریتهای پزشکی در زمینه کنترل خشونت انجام گیرد تا با شناسایی مهم ترین عوامل خشونت در محیط کار،زمینه ی برخورد مناسب با بیمار و همراهش به کاهش فشارهای روانی، ارتقای سطح سلامت عمومی و کاهش فرسودگی شغلی کمک نماید.

کلیدواژه ها:

خشونت ، تکنسین اورژانس پیش بیمارستانی ، اورژانس پیش بیمارستانی ، محل کار