بررسی فراوانی میزان عود و بهبود بی اختیاری استرسی ادراری متعاقب جراحی کلپورافی قدامی در خانم های مراجعه کننده به کلینیک زنان بیمارستان ۲۲ بهمن در مشهد در طی سالهای ۱۳۹۱-۱۳۹۲

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 145

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SRCSRMED07_118

تاریخ نمایه سازی: 14 فروردین 1401

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: بی اختیاری استرسی ادراری یک مشکل شایع در زنان است. کلپورافی قدامی متدوال ترین درمان برای این عارضه بوده لکن با کاهش اثر بخشی تدریجی پس از جراحی همراه می باشد لذا این مطالعه با هدف بررسی میزان عود و بهبود بی اختیاری استرسی ادراری متعاقب جراحی کلپورافی قدامی در زنان صورت گرفته است. مواد و روش ها: این مطالعه برروی ۸۸ زن در گروه سنی ۳۰ -۵۰ سال با شکایت بی اختیاری استرسی ادرار و به روش انتخاب در دسترس در میان مراجعه کنندگان به کلینیک زنان بیمارستان ۲۲ بهمن در طی سالهای ۱۳۹۱-۱۳۹۲ انجام گرفت. بیماران حداقل به مدت یکسال در بیشتر از۵۰% مواقع افزایش فشار شکمی، دچار بی اختیاری می شدند و عمل جراحی قبلی و یا سابقه بیماری های بافت همبند نداشته اند. اطلاعات بیماران شامل سن، تعدادزایمان ها، نوع زایمان و شاخص توده بدنی و حجم وشدت بی اختیاری ثبت شد. بیماران ۲،۶ و ۱۲ ماه پس از جراحی پیگیری شدند. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار آماری spss. V ۲۰ و آزمون های آماری کای دو و مک نمار استفاده شد. یافته ها : میزان عود بی اختیاری استرسی۲، ۶ و ۱۲ ماه پس از جراحی به ترتیب ۱۷%، %۲۵ و ۵۳.۴% مشاهده شد. افزایش سن رابطه ی معناداری با افزایش عود داشته (p-value=۰/۰۴) . ارتباط معناداری بین نوع زایمان قبلی، تعداد زایمانها و شاخص توده بدنی با عود بی اختیاری ادراری پس از ۲ و ۶ از جراحی کلپورافی قدامی یافت نشد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه میزان عود بالایی را در پیگیری یکساله برای بی اختیاری ادراری نشان داد. سن، یک فاکتور موثر برای عود بی اختیاری پس از جراحی مشاهده شد. باتوجه به نتایج پیشنهاد می شود کلپورافی قدامی درمانی اثر بخش در زنان در گروه سنی کمتر از ۴۵ سال قلمداد شود.

کلیدواژه ها:

بی اختیاری استرسی ادرار ، جراحی کلپورافی قدامی ، میزان عود

نویسندگان

پریسا ظریف نجفی

گروه زنان و زایمان، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، مشهد، ایران

دلارام زیراچی

دکتری عمومی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد ، مشهد ، ایران

نازگل بهگام

گروه پرستاری، دانشکده ی علوم پزشکی، پرستاری و مامایی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، مشهد ، ایران

زهرا شریفی

گروه پرستاری، دانشکده ی علوم پزشکی، پرستاری و مامایی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، مشهد ، ایران