بررسی تاثیر رضایت شهروندان از کیفیت زندگی بر رفتارهای مثبت شهروندی منطقه ۱۶ تهران

شهروندی و رفتار شهروندان، از متغیرها و عوامل بنیادین، در گسترش سرمایه اجتماعی و به دنبال  آن توسعه جوامع بشری است، که اهمیت یافتن آن در مطالعات شهری و پرداختن به آن در این تحقیق نشات گرفته از آن است. هدف از این پژوهش بررسی شاخص های رضایت شهروندی و تاثیر رضایت بر رفتارهای مثبت در منطقه ۱۶ تهران می باشد. این پژوهش از نظر روش در زمره تحقیقات توصیفی- پیمایشی و از نوع همبستگی محسوب می شود به منظور بررسی کیفیت ادارک شده در منطقه ۱۶ شهرداری تهران، چهار بعد ( امکانات و زیرساخت های شهری، نیازهای پایه، محیط اجتماعی و محیط زیست)  و به منظور رفتارهای مثبت، رضایت کلی( ۴ گویه)، دلبستگی شهروندان ( ۳ گویه) ، قصد ترک(۲گویه) و گفتار مثبت(۲ گویه) بر مقیاس لیکرت ۵ در امتیازی در نظر گرفته شد. در مرحله بعد پرسش نامه در جامعه آماری توزیع گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها پس از تهیه ماتریس همبستگی، با استفاده از برنامه Amos و از طریق تحلیل مسیر، محاسبات لازم صورت گرفت و برای مدل پیشنهادی Amos، شاخص های نیکوئی برازش اجرا گردید.  نتایج متغیر کیفیت ادارک شده نشان می دهد تفاوت چشمگیری بین نواحی مورد مطالعه در میانگین به دست آمده برای هر یک از گویه ها وجود دارد به نحوی که ناحیه یک نسبت به سایر نواحی از میانگین کمتر برخوردار هستند. نتایج به دست آمده، از آزمون مدل برای بررسی روابط متغیرها به این شرح بود که تاثیر رضایت در دلبستگی شهری با  ۵۵۰/۰  مثبت بود. تاثیر کیفیت ادارک شده در رضایت شهروند  به عنوان بالاترین ضریب مسیر در بین ضرایب تایید شد. به عنوان بالاترین ضریب مسیر در بین ضرایب تایید شد.  همچنین تاثیر مثبت متغیر رضایت در گفتار مثبت  ۵۳۶/۰ تایید شد.

کلیدواژه ها:

رضایت مندی ، شهروند ، کیفیت زندگی ، منطقه ۱۶ تهران