تعیین میزان تجزیه‫پذیری و ضرایب هضمی کنجاله کانولا با روش های کیسه های نایلونی و تولید گاز

تحقیق حاضر به منظور تعیین ارزش غذایی کنجاله کانولا با استفاده از روش های کیسه های نایلونی و آزمون تولید گاز تجمعی انجام شد. در این پژوهش تعداد دو راس گوسفند نر اخته فیستولاگذاری شده (۲±۴۵ کیلوگرم) نژاد قزل در قالب طرح کاملا تصادفی مورد استفاده قرار گرفتند. مقدار گاز تجمعی تولیدی در زمان های ۲، ۴، ۶، ۸، ۱۲، ۱۶، ۲۴، ۳۶، ۴۸ و ۷۲ ساعت و تجزیه پذیری به روش کیسه های نایلونی تا زمان ۹۶ ساعت اندازه گیری گردید. ضرایب تجزیه پذیری بخش محلول پروتئین خام کنجاله کانولا (A)، کنجاله کانولا فرآوری شده با ۵/۰ درصد اوره (B) و کنجاله کانولا فرآوری شده با مایکروویو (C) به ترتیب ۷۴/۴، ۸۱/۱۵ و ۱۵ درصد و برای بخش قابل تخمیر به ترتیب ۰۵/۳۱، ۶۲/۳۹ و ۵۵/۶۵ درصد بودند. پتانسیل تولید گاز تجمعی بخش محلول و بخش غیرمحلول (a+b) تیمارهای A، B و C به ترتیب ۱۳/۲۵۲، ۵۷/۲۱۳ و ۸۸/۲۴۰ میلی لیتر در گرم ماده خشک بودند. پروتئین قابل متابولیسم تیمارهای A، B و C نیز به ترتیب ۱۱/۲۸۳، ۳۳/۳۲۹ و ۳۹/۲۸۴ گرم در کیلوگرم ماده خشک بود که از لحاظ آماری تفاوت معنی داری نداشتند. ضریب همبستگی به دست آمده بین تجزیه پذیری ماده خشک و میزان گاز تجمعی تولیدی برای تیمارهای مورد آزمایش به ترتیب ۹۵۸/۰، ۹۷۶/۰ و ۹۳۲/۰ بود و این ضریب بین تجزیه پذیری پروتئین خام و میزان گاز تجمعی تولیدی به ترتیب ۹۸۷/۰، ۹۹۴/۰ و ۹۸۹/۰ بود. بالا بودن همبستگی بین روش های کیسه های نایلونی و تولید گاز تجمعی نشان دهنده صحت استفاده از روش تولید گاز تجمعی با هزینه کمتر در تعیین قابلیت هضم مواد خوراکی است.

کلیدواژه ها:

پروتئین قابل متابولیسم ، تولید گاز تجمعی ، کنجاله کانولا ، کیسه های نایلونی