یونس عبداللهی
مهدی دهقان بنادکی
حمید امانلو
حمید رضا میرزایی الموتی

در پژوهش حاضر ۵۷ راس گاو شیرده پرتولید در اواسط دوره شیردهی (میانگین تولید ۱/۲±۳۳ کیلوگرم، و روزهای شیردهی۲۷±۱۵۲ روز) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تیمار، دو بلوک (دفعات زایش) و ۱۹ تکرار استفاده شد. هدف از این آزمایش بررسی امکان کاهش درصد پروتئین خام جیره با افزودن دو منبع متیونین محافظت شده درشکمبه به خوراک، بدون ایجاد اثر نامطلوب بر تولید شیر و ترکیبات شیر بود. جیره ها شامل: ۱) ۱۶ درصد پروتئین خام و ۲۰ گرم متیونین محافظت شده متیلاک (خلوص ۵۰ درصد)، ۲) ۱۶ درصد پروتئین خام و۱۲ گرم متیونین محافظت شده مپران (خلوص ۸۵ درصد)، ۳) ۱۷درصد پروتئین خام، بدون افزودنی بود. تولید شیر بصورت سه روز پیاپی در هفته، تعیین ترکیبات شیر بصورت هفتگی، مصرف خوراک بصورت روزانه و وزن کشی در ابتدا و انتهای آزمایش انجام شد. در این آزمایش تیمارهای آزمایشی اثر معنی داری بر تولید شیر نداشت. در بین اجزای شیر، فقط تغذیه متیلاک باعث کاهش معنی دار درصد پروتئین شیر شد. مطالعه فرآسنجه های خونی گاوها نشان داد که جیره های آزمایشی تنها بر نیتروژن اوره ای خون و بتا هیدروکسی بوتیرات اثر معنی دار داشتند و سایر شاخص ها تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفتند. میزان ماده خشک مصرفی گاوها تفاوت معنی داری نداشت. گاوهای اختصاص یافته به جیره های یک و دو، با وجود مصرف خوراکی با یک درصد پروتئین خام کمتر، بازده خوراک مشابهی با گروه شاهد داشتند. لذا با توجه به نتایج پژوهش حاضر، استفاده از منابع متیونین محافظت شده در شکمبه جهت کاهش درصد پروتئین خام جیره در این مرحله از شیردهی توصیه می شود.

متیونین محافظت شده در شکمبه, گاوهای هلشتاین, عملکرد تولیدی, پروتئین خام جیره