کاهش نرخ آزادشدن اوره در شکمبه نشخوارکنندگان به کمک پوشش دار کردن اوره در آزمایشات درون تنی و برون تنی
عنوان مقاله: کاهش نرخ آزادشدن اوره در شکمبه نشخوارکنندگان به کمک پوشش دار کردن اوره در آزمایشات درون تنی و برون تنی
شناسه ملی مقاله: JR_JASR-11-2_009
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_JASR-11-2_009
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
میترا مزینانی - دانشگاه فردوسی مشهد
عباسعلی ناصریان - دانشگاه فردوسی مشهد
محسن دانش مسگران - دانشگاه فردوسی مشهد
رضا ولی زاده - دانشگاه فردوسی مشهد
خلاصه مقاله:
میترا مزینانی - دانشگاه فردوسی مشهد
عباسعلی ناصریان - دانشگاه فردوسی مشهد
محسن دانش مسگران - دانشگاه فردوسی مشهد
رضا ولی زاده - دانشگاه فردوسی مشهد
به منظور کاهش نرخ آزادشدن اوره در شکمبه با روش پوششدار کردن و قابلیت استفاده از آن در جیره نشخوارکنندگان، دو آزمایش برون تنی و یک آزمایش دورن تنی انجام شد. در آزمایش اول برای بررسی نرخ آزاد شدن نیتروژن از اوره پوشش دار در مقایسه با اوره معمولی و ترکیب اپتیژن تجاری (اوره کند آزاد شونده) در ۶ سامانه آبی مختلف و در ۸ نقطه زمانی انکوبه شدند و باقیمانده نیتروژن آنها در بخش جامد مورد آزمایش و مقایسه قرار گرفت. در آزمایش دوم میزان تولید گاز ۳ نمونه خوراکی (آرد جو، آرد جو+ ملاس و جیره خوراکی فرموله شده برای گاو شیری) که به هر کدام معادل ۳% از چهار منبع نیتروژنی (اوره معمولی، اوره پوشش دار، اپتی ژن و کلزا) افزوده شده بود در شرایط برونتنی اندازه گیری شد. در آزمایش سوم تاثیر تیمارها بر قابلیت هضم جیره، عملکرد و فراسنجههای خونی بز سانن بررسی شد. در این آزمایش، ۱۶ راس بز شیری به چهار تیمار نیتروژنی در غالب طرح کاملا تصادفی یکطرفه اختصاص داده شدند. اختلاف بین میزان نیتروژن باقیمانده تیمارها در تمام زمانها بجز ۱۰ دقیقه، معنیدار بود. تولید گاز تجمعی (۹۶ ساعت) در اثر تیمارهای مختلف نیتروژنی متفاوت بود. مصرف کل خوراک در تیمار اوره پوششدار و اپتی ژن بیشتر از شاهد بود. اختلاف قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی و خاکستر بین تیمارهای مختلف معنیداری نبود. تولید شیر در تیمار اپتیژن بیشتر از سایر تیمارها و سپس اوره پوشش دار و شاهد بالاترین تولید شیر را داشتند. ترکیبات شیر نیز تحت تاثیر جیره قرار نگرفت. اثر تیمارها روی متابولیتهای کلسترول و اوره خون معنیدار بود. اوره و تری گلیسرید خون در تیمار اپتی ژن بیشتر از سایر تیمارها بود. با توجه به اینکه نرخ رهایش اوره پوشش دار متناسب با نیاز آمونیاکی میکروارگانیزمها است، میتوان از این منبع NPN بعنوان جایگزین بخشی از پروتئین خوراک برای کاهش قیمت جیره و افزایش بهرهوری از قابلیت میکروارگانیسم های شکمبه استفاده کرد.
کلمات کلیدی: اوره پوشش دار, اپتی ژن, اوره, کند آزاد شونده, سرعت تجزیه
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1420644/