تجزیه و تحلیل ژنوتیپی ناحیه ی کمپلکس اصلی سازگاری بافتی در مرغ های بومی ایران

ناحیه­ی MHC مرغ ها در پاسخ های ایمنی، مقاومت به بیماری ها و فرایندهای تکاملی، دارای اهمیت است. در این تحقیق ۲۰۰ نمونه­ی خونی از مرغ­های بومی نژاد­های عمومی، آذربایجان غربی، مرندی و مازندرانی اخذ شد و DNA­ی ژنومی به روش بهینه شده­ی نمکی استخراج و چند­شکلی­های­ آللی در جایگاه های ژنی B-L، B-F و B-G با استفاده از تکنیک PCR-RFLP بررسی شد. برای شناسایی جهش در جایگاه های ژنی یاد شده از آنزیم­ Msp I استفاده شد. در جایگاه ژنی ۳۷۴ جفت بازی B-L، فقط ژنوتیپBB  اما در جایگاه ژنی ۱۰۴۸ جفت بازی B-F، دو ژنوتیپ CG و GG شناسایی شد. در این جایگاه آلل C شامل باندهای ۵۱۵، ۴۱۰، ۷۵ و ۴۷ جفت بازی و آلل G نیز دارای باندهای ۴۱۰، ۳۰۲، ۲۱۳، ۷۵ و ۴۷ جفت بازی بودند. در جایگاه ژنی ۴۰۱ جفت بازی B-G، سه ژنوتیپ MM، MN و NN و دو آلل M شامل یک باند ۴۰۱ جفت بازی و آلل N دارای باندهای ۳۵۰ و ۵۱ جفت بازی مورد شناسایی قرار گرفت. در کل جمعیت­ها شاخص اطلاعات شانون در دو جایگاه ­ژنی B-F و B-G به ترتیب ۳۷/۰ و ۵۹/۰ و شاخص تثبیت به ترتیب ۱۳/۰- و ۱۷/۰- محاسبه شدند. بیشترین مقدار شاخص هتروزیگوسیتی مشاهده شده برای جایگاه­های ژنی یاد شده به ترتیب ۲۵/۰ و ۴۸/۰ برآورد شد. با توجه به وجود چندشکلی در دو جایگاه ژنی B-F و B-G، می توان با استفاده از پاسخ ایمنی ژنوتیپ های مشاهده شده، از این جایگاه ها به عنوان نشانگر برای اصلاح نژاد ژنتیکی جهت افزایش مقاومت مرغ های بومی به بیماری­ها استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

چندشکلی ، مجموعه سازگاری بافتی (MHC) ، مرغ بومی ، PCR-RFLP