اثربخشی ایماگوتراپی بر کمال گرایی و نگرش های ناکارآمد زنان دارای تعارض زناشویی با طرحواره های ناسازگار اولیه

مقدمه و هدف: طرحواره های ناسازگار اولیه می تواند افراد را با آسیب های مختلف روان شناختی، اجتماعی، ارتباطی، هیجانی و زناشویی مواجه سازد. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی ایماگوتراپی بر کمال گرایی و نگرش های ناکارآمد زنان دارای تعارض زناشویی با طرحواره های ناسازگار اولیه انجام گرفت.مواد و روش ها: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل زنان دارای تعارضات زناشویی با طرحواره های ناسازگار اولیه مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران در شش ماهه پاییز و زمستان سال ۱۳۹۸ بود. در این پژوهش تعداد ۴۰ زن با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه ۲۰ زن). گروه آزمایش ایماگوتراپی را طی دو ماه در ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای دریافت نمودند. در گروه آزمایش ۵ نفر و در گروه گواه ۳ نفر ریزش وجود داشت. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه کمال­گرایی، مقیاس نگرش های ناکارآمد، پرسشنامه تعارض زناشویی و پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر با استفاده از نرم افزار SPSS۲۳ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که ایماگوتراپی بر کمال گرایی و نگرش های ناکارآمد زنان دارای تعارض زناشویی با طرحواره های ناسازگار اولیه تاثیر معنادار دارد (p<۰/۰۰۱). این اثر در دوره پیگیری نیز پایدار بود.نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان چنین نتیجه گرفت که که ایماگوتراپی با تمرکز بر بررسی زخم ها و جراحات دوران کودکی، تبادل کنترلی و یکپارچگی خویشتن، می تواند به عنوان یک روش کارآمد جهت کاهش کمال گرایی و نگرش های ناکارآمد زنان دارای تعارض زناشویی با طرحواره های ناسازگار اولیه قلمداد شود.

کلیدواژه ها:

طرحواره های ناسازگار اولیه ، تعارض زناشویی ، کمال گرایی ، نگرش های ناکارآمد ، ایماگوتراپی