پیش بینی سازگاری زناشویی براساس تحمل ابهام و کمال گرایی در بین بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی

مقدمه: اختلال وسواس فکری- عملی یکی از رایج ترین اختلالات روان شناختی است که اثر زیادی بر عملکرد و کیفیت زندگی مبتلایان دارد، این پژوهش با هدف پیش بینی سازگاری زناشویی براساس تحمل ابهام و کمال گرایی در بین بیماران مبتلا به اختلال وسواس انجام شد.روش کار: روش پژوهش همبستگی با رویکرد پیش­بینی و طرح رگرسیون بود.ازجامعه آماری بیماران مبتلا به اختلال وسواس مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه ۴ شهر تهران با استفاده از روش تصادفی چند مرحله­ای ۱۵۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سازگاری زناشویی (اسپانیر، ۱۹۷۶)، پرسشنامه عدم تحمل ابهام (فریستون و همکاران، ۱۹۹۴)، پرسشنامه کمال­گرایی (تری شورت و همکاران، ۱۹۹۵) بود. داده­های پژوهش با استفاده از نرم­افزار SPSS و آزمون­های پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شد.نتایج: نتایج ضریب همبستگی نشان داد که سازگاری زناشویی با تحمل ابهام (۳۵/۰- =r، ۰۰۱/۰=p) و کمال­گرایی (۳۵/۰=r، ۰۰۱/۰=p) همبستگی معنی­داری دارند. نتایج رگرسیون نیز نشان داد کمال گرایی با ضریب بتای ۳۱/۰ بیش از عدم تحمل ابهام با ضرب بتا ۲۲/۰ می­تواند سازگاری بیماران وسواسی را مورد پیش بینی قرار دهد و همچنین ۱۷ درصد واریانس مربوط به سازگاری ، بر اساس تحمل ابهام و کمال­گرایی تبیین می­شود.نتیجه ­گیری: سازگاری زناشویی بیماران مبتلا به وسواس با استفاده از عدم تحمل ابهام و کمال­گرایی قابل پیش­بینی است. بنابراین با بهبود عدم تحمل ابهام و کمال­گرایی بیماران مبتلا به وسواس، می­توان سازگاری آنها را تقویت کرد.

کلیدواژه ها:

اختلال وسواس ، سازگاری زناشویی ، تحمل ابهام ، کمال گرایی