تاثیر دو شیوه تمرین مقاومتی با و بدون محدودیت جریان خون بر شاخص های انعقادی و سطح گلوکز خون در بیماران دیابتی نوع ۲
- سال انتشار: 1400
- محل انتشار: مجله دانشکده پزشکی مشهد، دوره: 64، شماره: 3
- کد COI اختصاصی: JR_MJMS-64-3_002
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 260
نویسندگان
دانشجوی دکتری تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی تهران، تهران، ایران
استاد، گروه علوم زیستی در ورزش، دانشکده تربیت بدنی و علوم تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی تهران، تهران، ایران
استادیار، گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، ایران
کارشناس ارشد آزمایشگاه تحقیقات هماتولوژی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، ایران
دانشجوی دکتری بیوشیمی و متابولیسم ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
دانشجوی کارشناسی ارشد، دپارتمان بهداشت و طب ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده
مقدمه: عدم تعادل سیستم هموستازی بدن، می تواند منجر به شکل گیری لخته خون گردد. هدف از مطالعه حاضر تاثیر دو شیوه تمرین مقاومتی با و بدون محدودیت جریان خون بر شاخص های انعقادی و سطح گلوکز خون در بیماران دیابتی می باشد.روش کار: ۴۱ بیمار مبتلا به دیابت نوع ۲ به صورت تصادفی در سه گروه تمرین مقاومتی با و بدون محدودیت جریان خون و گروه کنترل تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تمرین مقاومتی با و بدون محدودیت جریان، تمرین را به مدت ۸ هفته و به ترتیب با شدت ۲۰، ۴۰، ۶۰، ۸۰ درصد یک تکرار بیشنیه و ۲۰ و ۳۰ درصد یک تکرار بیشنیه اجرا نمودند. آزمودنی های گروه کنترل در این مدت، به زندگی عادی پرداختند و برنامه تمرینی منظمی نداشتند.اندازه گیری شاخص های انعقادی، هماتوکریت و سطح گلوکز خون، قبل و ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین صورت گرفت. برای بررسی تاثیر مداخله بر فاکتورهای کمی از آنالیز واریانس با عامل بین گروهی و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. جهت بررسی داده های از نرم افزار آماری SPSS۲۲ استفاده گردید. سطح معنی داری برای تمام تحلیل های آماری ۰۵/۰ > P در نظر گرفته شد. نتایج: شاخص زمان پروترومبین در هر دو گروه تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل به طور معناداری افزایش یافت(P‹۰/۰۵)؛ اما در شاخص زمان نسبی ترومبوپلاستین و هماتوکریت تفاوت معناداری مشاهده نشد(P›۰/۰۵). فاکتور فیبرینوژن نیز در گروه های تمرینی کاهش یافت(P‹۰/۰۵). گلوکز خون در گروه تمرین مقاومتی بدون محدودیت جریان خون نسبت به گروه کنترل کاهش را نشان داد(P‹۰/۰۵).نتیجه گیری: هشت هفته تمرین مقاومتی می تواند از طریق کاهش سطوح فیبرینوژن و افزایش شاخص زمان پروترومبین، در جلوگیری از ترومبوز و بروز ناگهانی بیماری های قلبی عروقی در مبتلایان به دیابت نوع ۲ باشد. همچنین این نوع تمرینات با کاهش سطح قند خون نقش شبه انسولینی ایفا می کند.کلیدواژه ها
تمرین مقاومتی, انعقاد, فیبرینوژن, ترومبوز, دیابت نوع ۲, کاتسواطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.