بررسی رابطه بین ابعاد سرمایه فکری با سازگاری شغلی (مطالعه موردی: آموزش و پرورش شهرستان آستارا)

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ابعاد سرمایه فکری با سازگاری شغلی معلمان آموزش و پرورش شهرستان آستارا بود. روش بررسی تحقیق حاضر توصیفی، و به روش همبستگی و با استراتژی پیمایشی انجام شده است. نمونه آماری ۲۹۰ نفر از معلمان شهرستان آستارا بودند که با استفاده از پرسشنامه استاندارد گردآوری داده ها صورت گرفت. یافته ها حاکی از آن است که بین ابعاد سرمایه فکری و سازگاری شغلی رابطه معناداری وجود دارد. در نتیجه با توجه به یافته های تحقیق میتوان بیان نمود ابعاد سرمایه فکری رابطه مستقیمی با سازگاری شغلی دارد پس با افزایش و بهبود، ابعاد سرمایه فکری، میزان سازگاری شغلی ارتقا خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، سازگاری شغلی ، معلمان ، آموزش و پرورش شهرستان آستارا