بررسی خصوصیات ضدباکتریایی بسترهای نانوفیبری پلی اورتان-کیتوزان ساخته شده با استفاده از فرایند الکتروریسی

سابقه و هدف: تجمع بیوآئروسل های موجود در هوا روی بسترهای فیلتراسیونی و رشد و تکثیر تدریجی آن ها در حضور رطوبت و شرایط محیطی مناسب یکی از مشکلات مهم در استفاده از این بسترهاست. استفاده از بسترهای هیبریدی حاوی مواد ضدباکتریایی یکی از راه حل های موجود برای حل این مشکل است. هدف مطالعه حاضر ساخت بسترهای نانوفیبری بی بافت دارای خاصیت ضدباکتریایی با استفاده از فرایند الکتروریسی است. مواد و روش ها: بسترهای نانوفیبری پلی اورتان-کیتوزان با نسبت های وزنی ۱۰۰ به صفر، ۹۰ به ۱۰، ۸۰ به ۲۰ و ۷۰ به ۳۰ از طریق فرایند الکتروریسی و با استفاده از دستگاه الکتروریسی هم زمان تولید شدند. پس از آماده سازی بسترها، ارزیابی خصوصیت ضدباکتریایی آن ها از طریق روش های استاندارد انتشار دیسک (ISO ۲۰۶۴۵) و شمارش کلنی (ISO ۲۰۷۴۳) انجام شد. یافته ها: بررسی فعالیت ضدباکتریایی نمونه ها نشان داد بستر با نسبت پلی اورتان به کیتوزان ۷۰ به ۳۰ در هر دو روش آزمایش نتایج مطلوبی دارد، به طوری که در روش انتشار دیسک میانگین ناحیه توقف رشد و عدد فعالیت ضدباکتریایی برای بستر پلی اورتان کیتوزان با نسبت ۷۰ به ۳۰ به ترتیب ۲۶/۰ و ۲۲۵/۲ میلی متر به دست آمد که نشان دهنده معنی دار بودن فعالیت ضدباکتریایی این بستر بود. نتیجه گیری: نتایج نشان داد می توان با اضافه کردن نانوفیبرهای کیتوزان به عنوان مواد دارای خاصیت ضدمیکروبی به بسترهای نانوفیبری پلی اورتان، خاصیت ضدباکتریایی در آن ها ایجاد کرد.

کلیدواژه ها:

Antibacterial Activity ، Colony Counting Electrospinning ، Disk Diffusion ، Nanofiber Media ، الکتروریسی ، انتشار دیسک ، بسترهای نانوفیبری ، شمارش کلنی ، فعالیت ضدباکتریایی