بررسی رابطه بین مدیریت دانش و انتقال اثربخش فناوری (مورد مطالعه: مراکز دانش بنیان و صنایع تولیدی استان تهران)

هدف: حرکت جریان جهانی شدن و شدت گرفتن رقابت در سطح بین الملل سبب می شود که شرکت های تولیدکننده بیش از بیش به دنبال انتقال فناوری موفق به شرکت های خود باشند. ازاین رو، هدف پژوهش حاضر شناسایی عوامل دانشی موثر بر طراحی و جذب فناوری در مراکز دانش بنیان و صنایع تولیدی و بررسی رابطه مدیریت دانش با انتقال موفق فناوری است.روش شناسی: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. به منظور بررسی نتایج از یک نمونه ۱۴۸ نفر از شرکت های دانش بنیان شهر تهران استفاده و داده های پژوهش از طریق پرسشنامه گردآوری شد. برای روایی سنجی از روایی سازه و تحلیل عاملی تاییدی و برای پایایی سنجی از آلفای کرونباخ استفاده شد. جهت بررسی روابط بین متغیرهای پژوهش و بررسی فرضیات از مدل سازی معادلات ساختاری (رویکرد حداقل مربعات جزئی) به کمک نرم افزار اس.پی.اس.اس و آموس شده است.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که رابطه مثبت و معنی داری بین مدیریت دانش و انتقال موفق فناوری وجود دارد. همچنین مدیریت دانش از طریق توانمندی دانشی به عنوان یک تغییر میانجی گر، اثر غیرمستقیم بر انتقال اثربخش فناوری دارد.بحث و نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که مدیریت دانش علاوه بر اثر مستقیم، اثر غیرمستقیم بر انتقال موثر فناوری نیز دارد. بنابراین، به شرکت های دانش بنیان استان تهران پیشنهاد می شود که سیاست های تسهیل کننده و حمایت کننده بهره ببرند و روابط قوی با صنایع و دیگر مراکز تحقیقاتی و دانشگاه ها برقرار نمایند.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، انتقال فناوری ، مراکز دانشبنیان ، نوآوری