احمد سوار رخش - دانش آموخته دکتری جغرافیای سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
علی اصغر تباور - استادیار مدیریت بازرگانی، دانشگاه بین المللی چابهار، چابهار، ایران
عزت الله عزتی - دانشیار جغرافیای سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

امنیت، مفهومی چند وجهی و همزاد با مفاهیمی مانند قدرت، تهدید و آسیب است. تعاریف موجود در فرهنگ ها، امنیت را، احساس آزادی از ترس، یا احساس ایمنی که ناظر بر امنیت مادی و روانی هستند، تعریف می کنند. مفهوم امنیت ملی، با تاخیر سیصد ساله نسبت به دولت ملی و در اوان قرن حاضر، به متون سیاسی راه یافته و غالب نظریه پردازان، آن را دفاع در برابر تهدیدات خارجی و نظامی، فرضی یا واقعی، و بالقوه یا آنی با جهت گیری ژئوپولیتیک انگاشته که انگاره های فلسفی اصلی آن، همان آموزه های مکتب واقع گرای سیاست قدرتمندانه است. منظور از آمایش سرزمین، ساماندهی فضا و استفاده بهینه از کلیه منابع طبیعی و غیر طبیعی در مقیاس کشور می باشد که در آن جغرافیا و جمعیت به عامل سیاست پیوند خورده و تعامل آن ها با یکدیگر، در قدرت و امنیت ملی کشور، تاثیر بسزایی خواهد داشت. سیر تحولات در کشورهای در حال توسعه، نشان می دهد که نقش عوامل غیردولتی مانند قاچاق مواد مخدر، و عوامل داخلی مانند تنش های قومی، بر امنیت ملی، تاثیر مضاعفی یافته است. بنابراین، مبنای امنیت، هم اینک «توسعه» به شمار می رود. این مقاله، با روش تحلیلی - توصیفی، و با استفاده از منابع و اسناد کتابخانه ای، در پی تبیین تاثیرات سوء قاچاق مواد مخدر، بر یکی از مولفه های بسیار مهم در امنیت ملی کشور، یعنی «آمایش سرزمین» است تا بدین وسیله، فرضیه وجود پیامدهای منفی از این طریق بر امنیت کشور، به آزمون کشیده شود.

امنیت, امنیت ملی, آمایش سرزمین, قاچاق مواد مخدر