بررسی اثر مهارتهای ارتباطی بر نحوه گذراندن اوقات فراغت فعال با نقش میانجی تعاملات اجتماعی؛ مطالعه موردی دانش آموزان دختر شهرستان ساوه

هدف پژوهش حاضر اثر مهارتهای ارتباطی بر نحوه گذراندن اوقات فراغت فعال با نقش میانجی تعاملات اجتماعی دانش آموزان دختر شهرستان ساوه بود. روش تحقیق توصیفی - همبستگی و گردآوری داده ها به صورت میدانی و از لحاظ استفاده از نتایج، کاربردی بود جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوره اول شهرستان ساوه که بر اساس آمار موجود تعداد ۴۰۰۰ نفر مشغول به تحصیل هستند. به منظور برآورد حجم نمونه از نرم افزار اس پی اس سمپل پاور استفاده گردید که تعداد ۲۸۰ نفر بعنوان به صورت روش نمونه گیری خوشه ی انتخاب گردید. برای جمع داده ها از مقیاس های پرسشنامه مهارت ارتباطی بارتون جی ام (۱۳۸۵)، پرسشنامه اوقات فراغتی اجتماعی فعال کاشفی و نظری (۱۳۹۳) و پرسشنامه تعاملات اجتماعی کارول گلاس (۱۹۹۴) استفاده شد. در ادامه اطلاعات به دست آمده و با استفاده از آزمون های آمار توصیفی و مدل میانجی تجزیه و تحلیل شد. در این پژوهش از نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ و نرم افزار Amos در سطح خطای ۰۵/۰ بهره گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد که اثر مهارتهای ارتباطی و تعاملات اجتماعی دانش آموزان بر نحوه گذراندن اوقات فراغت آنها از نوع میانجی جزئی می-باشد.

کلیدواژه ها:

: مهارتهای ارتباطی ، گذراندن اوقات فراغت فعال ، تعاملات اجتماعی ، دانش آموزان دختر