هاجر جردانی - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد، رشته ژنتیک و به نژادی گیاهی، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه شهید چمران اهواز
محمدرضا سیاهپوش - دانشیار فیزیولوژی مولکولی اصلاح نباتات، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه شهید چمران اهواز

در این آزمایش ۱۸ ژنوتیپ گندم نان با دو رقم شاهد از نظر صفات مرفولوژیک و فنولوژیک، در قالب طرح آماری بلوک-های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه آزمایشی دانشگاه شهید چمران اهواز، در سال زراعی ۹۹-۹۸ مورد مقایسه قرار گرفتند. بیشترین میزان عملکرد دانه مربوط به ژنوتیپ شماره ۱۵ (ماکو) و کمترین مربوط به ژنوتیپ شماره ۱ (فیروزآباد)بوده است. از نظر عملکرد بیولوژیک، بیشترین میزان مربوط به رقم ۵ (فریدون شهر) و کمترین میزان مربوط به رقم ۱(فیروزآباد) بود. بیشترین میزان ضریب تغییرات ژنوتیپی به تعداد پنجه و عملکرد دانه تعلق داشت که نشان دهنده تنوعژنتیکی بالای آنها است. عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه در مقایسه با سایر صفات دارای بیشترین میزان بازده ژنتیکیبودند. با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد به منظور اجرای برنامه های اصلاحی از نظر عملکرد دانه، توجه بهعواملی چون مولفه های اصلی موثر بر عملکرد و قرابت های میان ژنوتیپ ها ضرورت دارد.

بازده ژنتیکی، تجزیه به مولفه های اصلی، تنوع ژنتیکی، ضریب تغییرات ژنوتیپی