احمد نعمتی - دانشجوی دکتری آگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا
محمدعلی ابوطالبیان - دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا
مهرداد چایی چی - استادیار پژوهش بخش تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان

به منظور بررسی اندازه و تعداد غده سیبزمینی تحت تاثیر کودهای زیستی، در سال زراعی ۱۳۹۹، آزمایشی به صورتفاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استانهمدان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل دور آبیاری بهعنوان عامل اول در چهار سطح (آبیاری پس از ۷۰، ۹۰، ۱۱۰ و ۱۳۰میلی متر تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس A) و کود زیستی به عنوان عامل دوم، در شش سطح شامل بیوفسفات، میکوریزاGlomus mossea ، میکوریزا Glomus fasciculotum ، بیوفسفات + میکوریزا G. mossea، بیوفسفات + میکوریزا G. fasciculotum و شاهد مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که تنش خشکی شدید نسبت به عدم تنش خشکی، به غیر ازافزایش معنی دار صفت تعداد غده کوچکتر از ۳۵ میلی متر، منجر به کاهش سایر صفات مورد مطالعه شد. نتایج مربوط بهمیانگین تعداد غده سیب زمینی در متر مربع نشان داد که استفاده از سه کود زیستی G. mossea ، G. fasciculotum و باکتریبیوفسفات همراه با عدم تنش خشکی بیشترین تاثیر را بر این صفت داشت. طبق نتایج، کاربرد کودهای زیستی گلوموسموسه آ و گلوموس فاسیکولاتوم نسبت به عدم استفاده از کود زیستی در تیمار شاهد (عدم اعمال تنش خشکی)، به ترتیبباعث افزایش ۱۹/۴ و ۱۸/۳ درصد میانگین تعداد غده در متر مربع شد. همچنین نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از کودهای زیستی منجر به تعدیل اثرات تنش خشکی می گردد.

بیوفسفات، گلوموس فاسیکولاتوم، گلوموس موسه آ