مهرداد چائی چی - بخش تحقیقات زراعی باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج

استفاده از منابع ژنتیکی بومی گندم به عنوان یک منبع ارزشمند از تنوع و سازگاری با شرایط محیطی همواره حائز اهمیت بودهاست. در این مطالعه تعداد ۹ ژنوتیپ انتخابی از بین ۱۲۰ رقم بومی گندم زمستانه بر اساس ویژگی هایی نظیر ارتفاع بوته ویکنواختی در تاریخ رسیدگی، مورد استفاده قرار گرفتند. این ژنوتیپ ها در کنار رقم پیشگام به عنوان شاهد در لوله های بهعمق ۱۲۰ سانتی متر کشت شدند تا امکان ارزیابی ریشه ها فراهم گردد. دو تیمار نرمال رطوبتی و اعمال تنش خشکی پا ازسنبله دهی در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفت. بدین ترتیب یک آزمایش فاکتوریل ۱۰ (ژنوتیپ) در ۲ (آبیاری) در قالبطرح کاملا تصادفی در شرایط گلخانه ای در این تحقیق استفاده گردید. نتایج نشان داد که اثرات ژنوتیپ، محیط (آبیاری واثرات متقابل آن ها برای تمام صفات طول ریشه، وزن ریشه، محتوای نسبی آب، تعداد دانه، وزن دانه و وزن هزاردانه معنای داربوده (p<۰.۰۵) و تنها طول اندام هوایی و نسبت وزنی ریشه به اندام هوایی در اثر متقابل ژنوتیپ در محیط معنی دار نبود.نتایج همچنین نشان داد که همگی صفات مطلوب ارزیابی شده مرتبط با تحمل به تنش خشکی ممکن است در یک ژنوتیپبومی وجود نداشته باشد و تلاقی دو یا چند ژنوتیپ به منظور تجمیع صفات مطلوب، ضروری باشد.

تحمل به تنش خشکی، طول ریشه، عملکرد دانه، محتوای نسبی آب