اثر محلول پاشی استریگولاکتون بر برخی پارامترهای بیوشیمیایی ژنوتیپ های حساس و مقاوم لوبیا تحت تنش خشکی

استریگولاکتون ها (SLs) مهمترین هورمون گیاهی هستند که به عنوان تنظیم کننده های مهم رشد و نمو گیاهان در نظر گرفتهمی شوند. اخیرا اثر مثبت استریگولاکتون ها در مقاومت به شوری و خشکی در برخی گیاهان مشخص شده است. اما اطلاعاتیدر ارتباط با اثر این هورمون تحت تنش خشکی در گیاهان زراعی موجود نمی باشد. دراین پژوهش اثر محلول پاشیاستریگولاکتون بر روی دو ژنوتیپ لوبیا تحت تنش خشکی مطالعه شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. سه فاکتور مورد مطالعه شامل هورمون در دو سطح (صفر و ۱۰ میکرو مولار)، خشکی در دوسطح (۰۸۰% و ۵۰ % ظرفیت زراعی) و فاکتور سوم شامل دو ژنوتییپ حساس (ناز) و مقاوم (۱۶۷) لوبیا بود. نتایج تجزیهواریانس نشان داد که اثر خشکی، ژنوتیپ و هورمون و اثرات متقابل آنها بر تمام صفات اندازه گیری شده معنی دار بود .نتایجمقایسه میانگین نشان داد که استریگولاکتون باعث افزایش فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز، اسکوربات پراکسیداز و میزانپرولین تحت تنش خشکی شد. بنابراین هورمون استریگولاکتون با تنظیم تعالیت آنتی اکسیدان ها، به بهبود شرایط تنش خشکیو افزایش مقاومت گیاهچه ها کمک می کند. بالا رفتن میزان آنتی اکسیدان ها در تنش برای مقابله با گونه های فعال اکسیژن است.

کلیدواژه ها:

استریگولاکتون ، آنییم های آنتی اکسیدان ، تنش خشکی ، لوبیا