فرزند آوری و چالش های روان شناختی، اجتماعی و فرهنگی خانواده ایرانی اسلامی

در این نوشتار، با استفاده از روشی تحلیلی و بر اساس تجارب تعامل با خانواده ها در فرایندهای مشاوره و آموزش خانواده، و با تاملی در رخدادهای اجتماعی دهه های اخیر جامعه ایرانی و جهانی، چالش های فرزندآوری خانواده مسلمان ایرانی با توجه به ویژگی های روان شناختی و اجتماعی فرهنگی حال حاضر مورد واکاوی و قرار گرفته است. یافته ها: در یک نگاه کلی و در مجموع با مطالعه منابع موجود و نظر به مسایل مطرح شده در جلسات آموزش خانواده و مشاورهای در این نوشتار چالش روان شناختی، اجتماعی و فرهنگی در مسیر فرزندآوری خانواده اسلامی ایرانی در قالب ۱ - نگرشنامناسب به فرزندپروری، ۲- رفاه گرایی، سطحی نگری و جوزدگی در اهداف فرزندآوری ، ۳- تداخل و سردرگمی نقشهای همسری و والدینی؛ ۴- خودسازی و دیگر سازی والدین، ۵-فضای مجازی در فرزندآوری، ۶-چالش اقتصاد ، و ۷- حمایت از فرزندآوری و نگرش و برنامه ریزی مسئولان ، که در این نوشتار علل و زمینه سازهای هرچالش به بطور اجمالی مطرح شده و به راهبرد مواجهه یا چاره جویی و راهکار متناسب با آن نیز به صورت کلیدی و به اختصار اشاره شده است نتیجه گیری و پیشنهاد کلیدی: هرچند چالش های ذکر شده در نوشتار حاضر نیازمند رصد و پایش وسیع تر و عمیق تر هستند، اما برای چاره جویی و برون رفت از مسایل ناظر بر آنها پیشنهاد می شود با اتخاذ رویکردی مثبت و سازنده و چندبعدی و با حاکم کردن راهبرد خانواده محوری، و فرهنگ سازی آموزش خانواده و ارایه حمایت های اقتصادی - مشاوره ای به هنگام و مستمر در مقام اجرا و اقدامات اجتماعی و فرهنگی مد نظر باشد، در این میان با توجه به جامعیت و کلان نگری موجود در سیاست های ابلاغی مقام معظم رهبری به سران قوا ( ۱۳۹۵ ) به نظر می رسد اهتمام به آنها و رصد میزان تحقق شان ، در سیاست گذاری و برنامه های اجرایی و مطالبه گری آنها می تواند در اولویت چاره جویی برای چالش های فرزندآوری خانواده ایرانی اسلامی باشد. به عبارتی به نظر می رسد نظام اسلامی کمتر مشکل سیاست گذاری و قانون دارد، اما همت عالی و مدیریت مدبرانه برای حل بحران با کمک دانشگاهیان وفرهیختگتان متغیر مجهول چاره جویی این چالش هاست.

کلیدواژه ها:

فرزندآوری ، نگرش ، چالش های روان شناختی ، چالش های فرهنگی- اجتماعی