مروری بر تکنیک های کمی تحلیل مسائل بهره وری در آموزش عالی

بهره وری، یک ویژگی رفتاری است که بر بهینه سازی ارتباط و تعامل عوامل درونی و بیرونی تکیه دارد و عموما ارتقا یا بهبود بهره وری، از طریق تعامل و همکاری در زمینه هایی که مسائل خاص اثرگذار بر سازمان را هدف گذاری می کنند، حاصل می شود. به طور خلاصه، دستیابی به هدف ارتقا بهره وری شامل یک فرایند مدیریت شده و سیستماتیک است که نمی تواند بر حسب تصادف یا اتفاق حادث شود. این پژوهش با هدف بررسی و مرور عمیق پژوهش های معتبر پیشین در حوزه بهره وری آموزش عالی انجام شده است. از رایج ترین تکنیک ها در اندازه گیری بهره وری آموزش عالی روش تجزیه و تحلیل پوششی داده ها است. همچنین تحلیل مرزی تصادفی ، یک روش مدلسازی اقتصادسنجی پارامتریک رایج است. مدلهای اقتصادسنجی معمولا توابع تولید را با استفاده از تحلیل رگرسیون تخمین می زنند. علیرغم اینکه مطالعات بسیاری در حوزه بهره وری تولید و سایر حوزه ها انجام شده است، اما مطالعه علمی بهره وری در آموزش عالی هنوز نهالی نوپاست. به طوری که نه تنها هنوز به ثبات نرسیده است بلکه به خوبی تعریف هم نشده است و اجماعی هم در مورد مدل های بهره وری در آموزش عالی وجود ندارد. با این وجود همچنان بهبود بهره وری در قلب هر پیشرفتی نهفته است و به همین دلیل هم است که سازمان بهره وری آسیایی تحقیق در این زمینه را از جمله ماموریت های خود دانسته است .

کلیدواژه ها:

بهره وری ، آموزش عالی ، مدل های کمی