بررسی اثر استرس بر ترشح گالانین در رتهای تغذیه شده با سطوح مختلف انرژی

سابقه و هدف: گالانین یک هورمون دخیل در اشتها و بالانس انرژی می باشد به طوری که ، تزریق آن به هسته های درگیر در تغذیه، غذا خوردن را تحریک می کند. از طرف دیگر بالانس انرژی منفی با افزایش سطح اپینفرین و کورتیزول همراه است. هدف از این مطالعه بررسی اثر اپینفرین و کورتیزول بر ترشح گالانین در رتهای تغذیه شده توسط سطوح مختلف انرژی می باشد. مواد و روش ها: ۴۵ عدد رت نر نژاد ویستار (۳۵۰-۳۰۰ گرم، ۱۵ رت در هر گروه) با سطوح انرژی ۱۰۰%، ۵۰% و ۲۵% به مدت ۱۰ روز تغذیه شدند. سپس رت ها به مدت ۴۸ ساعت تحت گرسنگی مطلق قرار گرفتند. حیوانات تحت عمل کانولاسیون در سرخرگ کاروتید به منظور تزریق و جمع آوری نمونه های خونی قرار گرفتند. رتها در هر گروه به ترتیب (۳µg Ep/Kg BW) یا (۳µg Cor/Kg BW) و مخلوط اپینفرین و کورتیزول دریافت کردند (۰.۱ mg in ۱ ml PBS). نمونه های خونی در زمانهای قبل، ۳۰، ۶۰ و ۱۲۰ دقیقه بعد از تزریق جمع آوری و میزان گالانین و گلوکز پلاسما اندازه گیری شد. یافته ها: تنها تزریق مخلوط اپینفرین و کورتیزول در رژیم ۵۰% و ۱۰۰% سطح گالانین را به طور معنی داری کاهش داد.(P>۰.۰۵) نتیجه گیری: نتایج نشان داد تزریق مخلوط اپینفرین و کورتیزول منجر به کاهش معنی دار گالانین در رژیم های ۵۰% و ۱۰۰% می شود در حالی که بر گالانین رتهای تغذیه شده با رژیم ۲۵% اثری ندارد. این مطالعه اثرات سینرژیسم اپینفرین و کورتیزول را بر هورمون گالانین نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

Galanin ، Cortisol(Cor) ، Epinephrine(EN) ، Stress ، گالانین ، کورتیزول ، اپینفرین ، استرس